Menyang kontèn

Kapusan

Saka Wikisumber

[ 4 ]

KODOK KEPENCIL

Sing jenengé Répot iku, sakwijiné Kodok kupingé kandel mbanget,

Uwit gedé ngisoré growong, panggonané dèwèkné. Répot nduwé tangga mangon nèng nduwuré, iya iku blungon lan Manuk kabèh mahu loro-loro. Cetané Répot karo tangga- tanggané kang manggon ana ngisor lan nduwur. [ 5 ]Sakjané tanggané Répot ora pada seneng karo dèkné mergané solah tingkahé ora nggenah. Nèk wayah awan dèkné turu sedina muput. Yèn mbengi wayahé wong turu, Répot ora turu, Ajek-Ajek dekné nekakaké kanca-kancané gedobrakan nèng omah. Kancané Répot iya iku, Awarie, Tikus, Walang karo Lowoh yèn wayah mbengi pada seneng sliweran, Sasaté saben mbengi Répot karo sak kancané pada gedobrakan lan gandangan. Tangga-tanggané kabèh sampèk ora pada bisa turu.

Bola-bali dèkné iku diluruhi karo tanggané nanging Répot ora nggatèkaké blas. Senajan dèkné diwènèhi krungu yèn bakal diusir sangka kana, dèkné ora nggabrès mala-mala njarak terus. [ 6 ]Sangka kurang turu, selot suwé cayané tanggané kétok pucet mbanget, mergané nèk awan ora turu, perlu nyambutgawé nggolèk pangan kanggo saben dinané.

Nanging ing sakwijiné dina si manuk ngomong ngéné karo si blungon: “Kang blungon mosok sak selawasé ngéné wahé; aku jan wis ora kuwat menèh."

“Aku semono uga manuk; aku mikir arep nggolek omah liyané, awit Kodok ora merdulènni yen awaké déwé ora bisa turu ing wayah mbengi,”

Nanging bojoné manuk lan blungon pada semaur ngéné: “ora bakal nèk awaké déwé iki perlu ngalih sangka panggonan kéné. Mergané awaké déwé wis manggon nèng kéné limang tahun suwéné. Nèk kaya ngono iya ngénaké kodok, séjé awaké déwé karo wong ijen sing ora nduwé tanggungan akèh, Hayuk énaké neng sekautan waé, tékon bab kerépotan iki kepriyé tuan polisi sing bakal mutus."

Tekan kana, sekauté ngomong nèk ora bisa mutus jalaran kodok ora gelem di jak rembakan lan tetimbangan.

Mbenginé blungon lan manuk sak bojoné pada sedi lih ngrasakaké kodok karo sak kancané pada gedobrakan neng ngisor. [ 7 ]Ing sakwijiné dina blungon ngomong ngéné: "menawa waé kodok ora senèng manggon ijén; kira-kira tujuané dèwèkné namung arep mbéda awaké déwé. Apiké hayuk dèkné diomongi nek awaké déwé sésuk bakal ngalih nèng sakwijiné uwit gedé sing pirang-pirang tahun ora di enggon sapa-sapa. Menawa dèkné nèk krungu awaké déwé arep ngalih, terus bakal kukut-kukut lan gelem ndikiki. Nek tenan dekné ndikiki, omahé dèkné terus di iseni sak wernané regetan terus lawangé dipaku supaya dèkné ora bisa mlebu menèh."

Sakbaré iku kabèh pada setuju karo pikirané blungon mau. [ 8 ]Ing liyané dina, wajah soré, blungon karo manuk pada merdayoh nèng nggoné kodok. Kodok nembé tangi turu waé.

Si blungon karo si manuk ngrembuk bab nggoné pada arep boyongan nèng omah 1iyané. Omongé kaya tenan-tenané, sampèk kodoké ora mikir blas nèk dèkné diapusi.

Sakwisé dayohé pada mulih, kodok kukut-kukut kaya sing wis diomong karo blungon. Kodoké terus boyongan nèng sakwijiné uwit sing pirang-pirang tahun durung dienggoni sapa-sapa. Dèkné milih enggon sing apik déwé lan terus ngentèni liyané,

Kodok ora ngerti anggoné sing boyongan, brayaté manuk karo blungon pada nyawang sangka adohan. Semono uga ora ngerti nek baré dèkné lunga, omahé dèkné di isèni sak wernané rereget lan lawangé terus dipaku. Mbenginé iku blungon karo manuk karo bojoné pada turu kepénak mbanget, nganti ngorok, ora pada krungu apa-apa, nganti biyar sengéngé wis njudul.

Liyané dina kodok dunung nèk dèkné diapusi karo tangga-tanggané terus bali menèh nèng omahé sing lawas. Tekan kana dèkné menangi nèk omahé ora kena dienggoni menèh jalaran lawangé wis dipaku. Saiki dèkné genti diguyu karo tangga-tanggané, [ 9 ]Kodok saiki mangon déwé lan ora bisa mbrebeki menèh kaya mauné. Awit saiki ora nduwé tangga mung mangon

ijen telak-telik kepecil dadi kapoké si kodok. [ 10 ]
(MANUK LAN KUCING)
(Ngapusi nanging kapusan déwé)

Ing sakwidjiné dina, manuk mustas singsot nèng uwit turi. Singsotané manuk jan nyenengake mbanget. Menawa waé dèkné nduwèni kabungahan dina iku. [ 11 ]Ndilalah ènèng kucing sing jenengé maling, dekné jawané nggolek pangan awit wetengé ngelih mbanget, liwat nèng ngisohré uwit sing di-incloki mustas. Maling mau krungu singsotané mustas, mandek, kepingin ngerti sing singsot iku sapa. [ 12 ]Sakbaré "maling" wis weruh sapa sing singsot, dekné mikir kepriyé manuk iku bisa kecekel karo dèkné. Déné dèwèkné kaliren mbanget, pikirané "maling" iku mau ndang warek wetengé. Amerga mincloké manuk nèng uwit duwur banget lan “maling” ora bisa mènèk, dèkné terus nggolèk akal liyané.

Kucingé molai ngelem manuké ngéné: "loh, dadiné sing singsot iku mau kowé, mustas? singsotmu jan apik mbanget lan aku iki ora tau mikir nék kowé iku mau bisa singsot apiké kaya ngono."

Mustas sing ora ngerti nek dèkné di sawang karo sakwijiné kucing iku mau, kagèt krungu omongané "maling". Dekné terus takon; "lah kowé iku sangka ngendi "maling"."

Kucingé semaur: "jawané iya mlaku-mlaku karo ngisis mergané nèng omah sumuk banget. Nanging krungu singsotanmu mau terus aku mbatin, sapa sing singsot apiké kaya ngono iya? Ora ngerti, kowé."

"Kowé iku aja sembrana karo aku maling. Singsotan kaja ngono waé kok ngomong apik."

Nanging kucingé purak-puraké ora krungu lan terus takon ngéné: "kowé iku ngomong apa ta mustas; réné medun supaya aku krungu."

Nanging mustas gèdèk lan semaur: “emoh, nèng ngisor iku nyamari banget," [ 13 ]Kucingé terus takon: "samar apa ta mustas; apa sing nyamari; mosok kowé wedi aku."

Manuké semaur: "pancèn nggoné aku ati-ati iki ènèng jalarané; senajan apa tunggalku ora jahad, tujuhané liyan mung mungsa awaké déwé waé. Aku durung demunung apa sebabé."

Semauré kucing: “Aku ngerti apa sing mbok omong tapi kirané kowé ora krungu kabar kang durung suwé, sangka pamrinta, kanggo awaké déwé kabèn. Awit yèn wis krungu kabar iki, kowé ora bakal wedi sapa-sapa menèh. Kabar iki ngomongaké, sapa waé, dilarang urip ngudi bener- beneré déwé. Kelakuhan mengkana, matenni uripé liyané, ora kena diterusaké. Malah-malah kabar iki mrintahi awaké déwé kong-kon urip rukun bebarengan lan nulungi sak pada-pada. Lan sapa sing ora gelem urip miturut pernatan sing baru iki, setrapané gedé banget; aku krungu, bisa uga digantung."

Manuké terus takon: "iya ta maling.”

Kucingé semaur: "mosok aku iki iya goroh ta mustas; sak ngertiku kabèh wis pada krungu kabar iki; gebacut nek kowé sing tekan ngendi-endi durung krungu. Kowé saiki ora usa wedi sapa-sapa mustas; precaya aku ta, réné medun."

Manuké semaur: "sakjané aku wis suwi ngarep-arep kabar kaya sing mbok omongake mau. Aku matur kesuwun déné kowé nguwènèhi ngerti aturan negara kang baru. Tak suwun wiwit saiki kabèh kudu urip miturut pernatan anyar iku mau.” [ 14 ]Pikirané kucingé manuké precaya omongané dèwèkné. Sangking ngelihé lan selak kepingin mangan iwak manuk, dèkné ngelek idu. Si kucing terus nduwé akal liyané menèh supaya manuk mèn ndang medun. Dèkné terus ngomong:

"Manuk, kurang kepénak anggoné awaké déwé iki omong- omongan, aku iki kong-kon ndeloké menduwur waé, Suwi- suwiné guluku cengeng. Mbok ndang medun."

Nanging manuk semauré: "sabar ta; aja grusah-grusu, mergané sak durungé aku medun, sing tak entèni iku asu pirang-pirang kaé sing pada mlaku mréné."

Sangking bingungé Si kucing krungu omongané manuk mau, dekné terus mblayu lunga sipat kuping tanpa pamitan. Manuk terus mabur nututi Si kucing lan takon: "aku kok mbok tingal mblayu lunga;jaréné aku kong-kon medun." Si kucing semauré; "aku wedi."

"Lah sing mbok wedèni iku sapa?"

Kucingé semaur: "aku wedi asu-asu sing pada mlaku mréné manuk."

Jaréné ènèng pernatan anyar sing ngomongake nèk awaké déwé ora usa wedi sapa-sapa meneh,

Nanging sangking si kucing kesusu sing arep nggolèk engon kanggo ndelik, dèkné ora ngrungokaké omongané manuk menèh. [ 15 ]Neng kana manuk dunung lan weruh nek si kucing iku mau arep ngapusi dèkné. Nanging sing arep ngapusi, kapusan déwé. [ 16 ]

ANAK ILANG BISA BALI

Nèng kriki bawah Saramacca ing kana nggon-nggonnané sak wernané iwak, Nanging iya iku iwak sing mung bisa urip nèng banju anyep kaya déné iwak Betik lan Pataka kecampuran karo Kuwik-Kuwik sing nyenengaké mbanget.

Iwak uga eneng sing lanang lan wadon. Uga bisa mundak kaya manungsa, mula nduwé anak wédok sing jenengé Soké. Soké iku ayu mbanget. Buntuté nyenengaké lan mripaté melok-melok,

Kawit cilik dèkné karo adik-adiké di kandani karo wong tuwané kong-kon ati-ati karo sing jenengé manungsa. Bapak ngomongi, nèk manungsa kuwi dong-dongan teka karo pancing. [ 17 ]Dèkné ndunungké anaké nek pancing kuwi tegesé garan dawa sing eneng taliné, gabusé lan pancingé. Bapak ndunungaké pancingé, dong-dongan ènèng pakané sing sawangané énak mbanget, nanging jen weruh pancing bocah-bocah ora entuk nyedeki. Jalaran nek arep njajal mangan "panganan" kuwi, cakemé bakal kecantol pancing lan di sendal karo sing tukang mancing nèng papan liyane, iya iku ndaratan,

Ujaré wong tuwané kana anak-anak bakal di leboké nèng kepis gedé lan ora let suwi menèh kowé bakal di pateni, di resiki, di jangan nèng wajan lan nek wis mateng di pangan karo wongé.

Bola-bali Soké kuwi krungu omongan mengkana lan dekné mikir jeru temenan nek omongané wong tuwané ora kena di gawé sembrana. [ 18 ]Ing sakwijiné dina Soké dolanan karo adik-adiké, mbanjur weruh cacing sing sawangané énak mbanget gemandul neng ngarep irungé. Tanpa mikir ujaré wong tuwané cacingé di caplok lan sakbaré iku pancing di sendal karo sing mancing. Soké kecantol neng pancing, di uculi sangka kono terus di lebokaké nèng kepis gedé, campur iwak-iwak liyané. [ 19 ]Sangking durung dunung apa-apa dèkné tabik ngéné: "kula nuwun; kepriyé kabaré kabèh waé". Nanging iwak gedé sing jenengé "pataka" semauré ngéné: "apa jalarané kowé iku kok grapyak mbanget. Apa kowé ora ngerti nèk sapa sing klakon mlebu nèng njeruh kepis kéné, ora usa bunga",

Soké kagèt krungu omongan kaya ngono mau, nanging dèkné meksa durung bisa dunung apa-apa. Mala-mala dekné nggumun lih weruh sembarang, sangka bolongané kepis, mergané kepisé wis rodok lawas, kaya wit-witan, sakwernané kembang lan uga kéwan-kéwan sing gedé mbanget ing sak kiwa tengené. Soké uga ija weruh wongé sing nyendal pancing sangka banyu.

Dèkné mbatin neng kéné kok apik temen iya; énaké aku manggon nèng kéné waé. [ 20 ]Nanging selot suwi, Soké krasa sumuk mbanget lan terus kèlingan lan ngarep-arep panggonané déwé menèh, Dèkné terus mikir, aku tak njajal celuk-celuk sing tukang mancing ah, supaya dèkné nyemplungké aku meneh nèng banyu. Dèkné iku terus celuk-celuk: "éh wong aku mbok di cemplungké nèng banyu meneh ta. Nèng kéné sumuk mbanget. Karo menèh iya wis surup lan aku saiki di entèni wong tuwaku karo adik-adiku nèng omah". Nanging sing tukang mancing, ora bisa krungu Soké sing celuk- celuk mergané tembungé séjé. Iwak liyané sing krungu lan dunung tembungé Soké mala nyenèni ngéné: Snajan kowé arep mbengok-mbengok sampèk kesel, wongé ora bakal krungu. Karo menèh apa wongé iya goblok nguncalké kowé nèng banyu.

Kadung Soké krungu omongan kaya nggono mau, dèkné kèlingan ujaré wong tuwané lan terus nangis ngloloh. Dèkné éling nèk ora bakal weruh wong tuwané lan adik- adiké menèh. Uga dèkné iya mbatin gek kaya ngapa kahanané seduluré nèng omah. Soké jan getun mbanget, dèkné iku mau kok ora nggatèkaké karo pituturé wong tuwa. Dèkné interé saiki mung nangis.

Ndilalahé ing waktu iku, anaké sing tukang mancing nyusul bapakné. Dèknéjawané ngirim. Tekan kana bocah ndelok isiné kepis lan terus ngomong ngéné: "wah, kowé éntuk iwak akèh pak”/ Nanging bapaké ora nyauri dèkné, Bocahé jawané njajal ngangkat kepisé, mergané kepingin ngerti iwak sak kepis iku mau, aboté sepira. [ 21 ]Sangking nèng pingir kriki lunyu mbanget, bocahé terus keplèsét karo sak kepisé nèng kriki. Nèng kana maraké ngadèké répot tenan. Sing tukang mancing cepet nulungi anaké nanging iwaké neng njeruh kepis kecemplung nèng banyu kabèh. [ 22 ]Soké jan bunga mbanget lan terus mulih. Tekan omah dèkné di rangkul-rangkul karo wong tuwané lan sak seduluré kabèh. Seduluré lan tanggané, lih ngrungokaké dongèngané Soké bab apa sing di alami dèwekné ing panggonan nèng nduwur banyu, sampèk ndomblong.