Kaca:Kapusan.pdf/13

Saka Wikisumber
Menyang navigasi Menyang panggolèkan
Kaca iki wis dikorèksi

Kucingé terus takon: "samar apa ta mustas; apa sing nyamari; mosok kowé wedi aku."

Manuké semaur: "pancèn nggoné aku ati-ati iki ènèng jalarané; senajan apa tunggalku ora jahad, tujuhané liyan mung mungsa awaké déwé waé. Aku durung demunung apa sebabé."

Semauré kucing: “Aku ngerti apa sing mbok omong tapi kirané kowé ora krungu kabar kang durung suwé, sangka pamrinta, kanggo awaké déwé kabèn. Awit yèn wis krungu kabar iki, kowé ora bakal wedi sapa-sapa menèh. Kabar iki ngomongaké, sapa waé, dilarang urip ngudi bener- beneré déwé. Kelakuhan mengkana, matenni uripé liyané, ora kena diterusaké. Malah-malah kabar iki mrintahi awaké déwé kong-kon urip rukun bebarengan lan nulungi sak pada-pada. Lan sapa sing ora gelem urip miturut pernatan sing baru iki, setrapané gedé banget; aku krungu, bisa uga digantung."

Manuké terus takon: "iya ta maling.”

Kucingé semaur: "mosok aku iki iya goroh ta mustas; sak ngertiku kabèh wis pada krungu kabar iki; gebacut nek kowé sing tekan ngendi-endi durung krungu. Kowé saiki ora usa wedi sapa-sapa mustas; precaya aku ta, réné medun."

Manuké semaur: "sakjané aku wis suwi ngarep-arep kabar kaya sing mbok omongake mau. Aku matur kesuwun déné kowé nguwènèhi ngerti aturan negara kang baru. Tak suwun wiwit saiki kabèh kudu urip miturut pernatan anyar iku mau.”