Pikirané kucingé manuké precaya omongané dèwèkné. Sangking ngelihé lan selak kepingin mangan iwak manuk, dèkné ngelek idu. Si kucing terus nduwé akal liyané menèh supaya manuk mèn ndang medun. Dèkné terus ngomong:
"Manuk, kurang kepénak anggoné awaké déwé iki omong- omongan, aku iki kong-kon ndeloké menduwur waé, Suwi- suwiné guluku cengeng. Mbok ndang medun."
Nanging manuk semauré: "sabar ta; aja grusah-grusu, mergané sak durungé aku medun, sing tak entèni iku asu pirang-pirang kaé sing pada mlaku mréné."
Sangking bingungé Si kucing krungu omongané manuk mau, dekné terus mblayu lunga sipat kuping tanpa pamitan. Manuk terus mabur nututi Si kucing lan takon: "aku kok mbok tingal mblayu lunga;jaréné aku kong-kon medun." Si kucing semauré; "aku wedi."
"Lah sing mbok wedèni iku sapa?"
Kucingé semaur: "aku wedi asu-asu sing pada mlaku mréné manuk."
Jaréné ènèng pernatan anyar sing ngomongake nèk awaké déwé ora usa wedi sapa-sapa meneh,
Nanging sangking si kucing kesusu sing arep nggolèk engon kanggo ndelik, dèkné ora ngrungokaké omongané manuk menèh.
