Sangka kurang turu, selot suwé cayané tanggané kétok pucet mbanget, mergané nèk awan ora turu, perlu nyambutgawé nggolèk pangan kanggo saben dinané.
Nanging ing sakwijiné dina si manuk ngomong ngéné karo si blungon: “Kang blungon mosok sak selawasé ngéné wahé; aku jan wis ora kuwat menèh."
“Aku semono uga manuk; aku mikir arep nggolek omah liyané, awit Kodok ora merdulènni yen awaké déwé ora bisa turu ing wayah mbengi,”
Nanging bojoné manuk lan blungon pada semaur ngéné: “ora bakal nèk awaké déwé iki perlu ngalih sangka panggonan kéné. Mergané awaké déwé wis manggon nèng kéné limang tahun suwéné. Nèk kaya ngono iya ngénaké kodok, séjé awaké déwé karo wong ijen sing ora nduwé tanggungan akèh, Hayuk énaké neng sekautan waé, tékon bab kerépotan iki kepriyé tuan polisi sing bakal mutus."
Tekan kana, sekauté ngomong nèk ora bisa mutus jalaran kodok ora gelem di jak rembakan lan tetimbangan.
Mbenginé blungon lan manuk sak bojoné pada sedi lih ngrasakaké kodok karo sak kancané pada gedobrakan neng ngisor.
