Klambi Abang Nengsemake
[ 30 ]KLAMBI ABANG NENGSEMAKE Sofwan
Wis telung dina aku ana ing Magelang kang, upa diarani kutha pethuk saperlu jagong manten Mantene kancaku tunggal kantor, Mas Sunarja, inspektur polisi saka Parakan. Dhanp karo Rara Susilowati, putrane Raden
Wayang wis bubar aku nembe krasa ngantuk lan kesel. Mulane aku banjur mlebu ing kamarku, turu kepati, Jam papat awan aku nembe tangi, ya rumangsa katog banget. ,
Dina iku aku arep terus mulih menyang Kebumen, nanging banjur muruti. Tekade wong enggonku nyuwun pamit isih rong dina maneh, dadi isih ana
Tokotoko padha katon padhet kebak wong sing lagi padha blanja, nganti kaya ngono, Mendah yen pinuju tanggal nom, mangsane para katun buruh padha gajian, kaya ngapa ramene? Aku dhewe mung tansah
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 30 [ 31 ]sumlengeren weruh untabing wong sing kaya ngono mau. Sarehning niyatku mung buluh mlaku-mlaku, mula aka ma
Bareng lakuku tekan sangarêping gedhong, biyoskup Bayeman, aku mandheg. Awit aku gumun weruh untabing wong sing arep padha nonton biyoskup nganti semono akehe, Sangareping, gedhong kebak, jejel jejel riyel. Apa maneh sangareping loket, sing urut karcis dawa banget nganti nrujudake leterS.
Ing wengi kuwi sing diputer film “Niagara”. Sawijining karakter film mle Yoseph Cotion lan Mariliyn Monroe kang aksine pancen bisa gawe kepencuting, sing nonton. Mula ora nggumunake yen untabing wong, nganti semono akehe.
Apa maneh bareng weruh gambar reklamene sing dipasang ana ing sangareping, lawang, mesthi akeh sing padha kepencut, awit gambare pancen rada “luar biasa”. Mung kena kanggo umur 7 taun munggah, Aku dhewe sing
golek kamis, Nanging kepriye anggonku bakal bisa oleh karcis awit sing urut wis dawa banget, Mula niyatku yen ora oleh katcis ya arep trima nglentlumg mulih, ketimbang tuku karcis cathutan kang regane wis tikel tekuk, tur
larangan. , ngalor-ngidul, ngetanngulon, karo nawakake karcise kanthi dhedhelikan, kuwatir kanangan pulisi, Ewadene meksa isih akeh sing pelem tuku, nganti tukang cathut karcis mau katon kendel lan enggone ngundhakake regane sakenesako dhewe, Ora lia ning mardiah, naa ing malah ikal loro lawa
telu saka reganing karcis sing resmi.
Sarehning sesak lan ora ana bisa nonton, aku banjur rdleleng gambar reklame kang, dumunung ana etalase, Lapi enak- @nak_anggonku dumadakan ana sing njawil, Bareng
“Suwe ra jejamu, jamu pait ngombe setrup, Suwe ra ketemu, ketemu aneh ara ngarep Diyah sn Arap mulai apa Dhik Jonai” pikakona mlaku
“Ooo, tibane Mas Naryo, Sugeng, Mas?” wangsulanku karo gumuyu. “Kuru-kuru, Dhik?” “kuru-kuru? Kurugan daping ya?”
“Iya, Dhik. Arep nonton, apa piye?” “Hla... eh, miyate, yen oleh karcise.”
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 31 [ 32 ]“Yen ngono tiba begjane kowe, Dhik. Iki Iho, aku duwe karcis.”
“Tenan apa piye, Mas? Apa karcise turah?”
“Yen turah ngono ya ora Wong mung siji thil iki. Niyatku matu ya arep nonton, ning banjur dadakan ana susulan saka Kebumen, aku dikon bali, awit ana pêrlu penting, Kebeneran banget aku bisa ketemu sliramu, Dhik?”
“Ooo, ngono ta, Yen ngomo begjaku.”
“Iya, Dhik. Lha sliramu karo sapa?”
“Yen bae kok, Mas.”
“Rak isih tetepana Magelang ta, Dhik?”
“Sih, Mas!”
“Yen ngono ayo mampir pisan, Wang wis cedhak ngene, Karo maneh Mbakyumu ya wis kangen”
“Matur nuwun, Mas, Liya dina bae mengko dakperlokake sowan
“Mas Sunaryo, Kanca inspekhr saka Kebumen” | “O, apa Dhik Narya bocah Kebumen kae, sing awake lemu ginuk-
“Tya bener, Mas.”
”O, ya sukur, Ya wis ya, Dhik, aku selak kesusu, Galo wis dienteni jip ana dalan kae”
“Yawis, Mas, Ndherekke wae Iki ijole dhuwit karcis,” kandhaku karo NG Ten
is ora Mung kaya ngono bae teka arep dipanti. Tur
kaya karosapa?”
“Ya, matur nuwun banget Iho, Mas. Selamat berpisah dan selamat
kenya ndhuwuran klambi abang kang rupane sulistya banget,
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 82 [ 33 ]Atiku trataban. Kanthi ngati-ati lan trapsila aku banjur pitakon karo priyayi putri mau,
“Bu, mbokmenawi Panjenengan klentu anggenipun lenggah. Awit kursi menika, nomor 12, kursi kula,”
Priyayi putri wau rada kaget Banjur ngawasake aku. Kanthi mesem,
“Ooo, inggih leres, Nak. Panjenengan boten klentu. Dados menika
“Mekaten ta, Bu? Inggih kenging,” wangsulanku karo sajak rikuh, awit weruh sing nglungguhi kursi nomer 14 mau putri. Mula aku durung wani “Sampun rikah-rikuh, Nak, Lare estri menika anak kula piyambak, Mangga ta, enggal lenggah.”
maneh,
Wong sing durung nate diweruhi. Mung jalaran amarga wedi karo nomer 13 bee. Apa tumon? Tambah sangsaya ora kepenak atiku. Rikuh, ya dheg-dhegan, awit won. Sampim nggalih 4 san NG e Da baga Kini apan in maneh bareng, weruh aku sagê ny ag BAANG Kambi abang, mau. Dadi anggonku lungguh jalan a ren nang kagodha dening kasulistyane kenya klambi abang kang ayune pancen tanpa incih, adhuh ... mati awakku! Awakku krasa lemes bukes, dhadhaku geter nyawang kenya mau, mula aku banjur ngerti cetha wela-wela menyang citrane kenya mau, kang ayune nyata mulus temenan, cra ana cacade. Dedeg-piadepe
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 33 [ 34 ]pideksa. Pawakane pilig wutuh, rada ramping, tur singset. Pakulitane kuning . Athiathine njlirit
bisa gawe gemes, Sajak kaya nantang, menyang sing lagi nyawang, Apa maneh bareng aku nglirik rerengganing dhadhane, Eka cie baa atiku sangsaya gonjing miring, angles, imanku kaya ora kuwat Adhuh ..
Kenya klambi abang mau umurumurane udakara 21 taunan. Kasulistyane nyata pawe gonjinging jiwaku. Dhadhaku tansah sirsiran ora leren-leren, Temenan! Salawase aku urip, ya nembe sepisan ji iki atiku ketaman ing rasa kang kaya mangkono mau. Atiku nandang, wuyung, nandang brangta
“Ah, apa iki dayaning nomer 13 kang nyata pawe apes kaya pangandikane priyayi putri mau? Mula teka bener, akeh wong sing wedi karo siyal? Kiraku teka bener. Buktine, aku banjur nandang kasmaran kaya ngene iki. Gek omahe ngendi kenya iki, ya?” mangkono pagasanku karo tumungkul
Mbokmenawa ora mung aku dhewe kang ketaman rasa kaya mangkono, Kenya Kambi abang sandhingku ya semono uga ayake. Awit lungguhe uga banjur ora bisa jenjem lan sedhela-sedhela tansah katon ambekane kang munggah mudhun Karo tansah nglirik aku. Banjur lamuna ABI Waa bab MEN Laa A IK, Lan ora suwe biyoskup wiwit main. Ing njero gedhong malih dadi peteng, Sing katon mung, sawang panan kana Wangi mjang LK
Crita biyoskup anggambarake lelakone sawijining wong jejodhohan.
praune rusak, wusanane banjur kagawa dening ilining banyu kang tekan
Nona Mariliyn Monroe sing dadi peran nyonyah Roos, bojone Tuwan Loomis utawa Joseph Cotion, aksine pancen “boleh!” banget. Satindak-tanduke tansah digawe aksi. Ya lakune, ya tingkahe, Mula nganti akeh para penonton sing padha marem lan melu kesengsem, Nanging kosok-baline, kenya klambi abang sandhingku lungguh ora mangkono, Nalika weruh aksine Marilya
SUMUNAR g#atofogi Crita Cekak, 34 [ 35 ]Monroe malah banjur ora gelem ndelengake, sajak malah isin lan ewa. Mrantandhani yen kenya rok biru mau wanita sing luhum bebudene.
Weruh Nyonyah Roos arep diperjaya sing lanang ana puncaking menara kang dhuwur banget cedhak grojogan Sewu, kenya klambi abang mau. ya ora mentala atine. Ora tahan ndeleng lelakon kang gawe ngeresing ati. Saking wedine lan sedhihe, nganti dheweke lali, Bareng-bareng karo
awake Nyonyah Roos sing wis mati jalaran diperjaya sing
Jam sanga kliwat seprapat biyoskup wis bubar. Aku weruh cetha TL NG Je apan kenja Kambi Gg aas LA paset bang kaya ane mentas nandang lara, Dheweke bola-bali tansah mandeng aku kang ana saburine. Sarehning sing nonton akeh, mula metune ya rekasa, Kanggoku malah kebeneran awit bisa nyawang saka mburi kanthi mat banget. Apa maneh bareng metune ngrekasa, aku jejer rapet karo dheweke, Rasaning, atiku saya les-
kumepyuring jiwaku.
Wong wadon loro mau terus ngidul lakune, Bareng tekan sangareping Hotel Garuda, terus mlebu mrono, Mak jegagik, aku mandheg, Ora wani ngetutake maneh, Kuwatir yen dikira arep nyembranani. Saiki aku nembe ngerti cetha yen kenya klambi abang mau dudu wong Magelang, Genah wong, saka manca, Nanging saka ngendi pemahe, aku ora ngerti, Mung, bae aku duwe pangira-ira yen wong mau wong Kebumen, Awit nalika padha guneman tansah dakrungokake. Dhialeke cara Banyumasan!
SUMUNAR Antofgi Orita Cekak, 35 [ 36 ]<. jiwaku sambat-sambat. Nganti ora rinasa aku banjur ura- tra lirih, tembange pangkur, wewarahe Ibu Cilikku.
Wonten candraning wanodya, kang susila angusap-rapa ing krami, lambehanipun,
kenya mau, Adhaih ... awak, awak! Apa aku bisa kelakon mengku kenya Klambi abang iku? Mangka kenal bee durung, Mangkono uga ora ngerti Cmahe pisan, Ah, têka nglengkara temen pikirku iki, anggandrungi wong sing, durung diweruhi ing sakabehanet pa “ah
SUMUNAR #ntofgi Crisa Cekak, 36