Bingung
[ 44 ]BINGUNG Subinah
Sasi Mei kapungkur ing Ngayogyakarta sakiwa tengene katrajang lindhu gedhe. Lindhu kang mbuncang ing wanci esuk iku wis trep karo unen- unen “sudah jatuh tertimpa tangga”. Ngono pangandikane para priyayi Ananging kang dumadi ing Bantul iku ora mung, kebrukan andha, malah
h Nalika jagad mubeng munyer kadya gabah diinteri, akeh wong kang isih padha turon, Kekaran ing amben. Mula ora mokal yen akeh wong padha ketiban usuk, gentheng, lan tembok omah kang ambruk. Padha sambat ngrintih ing sangisore omah-omah kang wis rala karo lemah. Ana sing bonyok sirahe, Ska Dem a sanga ani Ka reang aya beran ke Ah rong taun kepungkur, kabeh wong banjur padha ngener ngalor i
giris! “Mbah, menapa kita bedhe ngungsi? Lan dhateng pundi anggenipun peng? krungu pitakoné bocah wadon umur pikulasan taun marang simbahe nangis,
indri, bocah wadon mau, pancen mung urip ijen karo Simbahe, Bapak
kaa Indri tangane wis nyangking tas kresek cilik isi Mambi saka lemari
sing wis njempalik nang lemah, karo Barang-
“Gimbah mboten ngungsi kados tiyang-tiyang, sanesipun? Nika Iho,
ujare Indri mbaleni amarga weruh simbahe mung dheleg-dheleg kelaran sinambi ngelus-elus boyoke sing njarem ketiban usuk lan gentheng.
SUMUNAR Artofogi Crita Cekak, 44 [ 45 ]“Sunami kuwi wong ngendi ta, Ndhuk? Kok padha wedi karo wong, sing jenenge Sunami?” pitakone Simbah Pawiro karo mringis ngrasakake lara.
“Tsunami menika sanes tiyang, Mbah, Tsunami menika ombak seganten ingkang inggilipun ngudubilah lan saged nglebur menapa kemawon ingkang katrajang,” wangsulane Indri semu mesem, manis, Ing satengahing ati
“Ora, Ndhuk. Simbah ara ngungsi, Simbah ora kuwat. Aja maneh mlayu, ngadeg wae Simbah rasane wis ora kuwat. Mulane Simbah mung pasrah pati uripe Simbah iki marang Gusti kang, gawe urip, Nanging yen kowe arêp ngungsi, ya gek ndhang cepet ngungsia kana, Mengko selak ketrajang sunami,
"Menawi Simbah boten ngungsi, kula inggih aluwung boten ngungsi. Langkung sae wonten mriki kemawon sareng-sareng Simbah.”
"Mbok ya aja ngono, Ndhuk. Simbah iki rak wis tuwa. Paribasane wis
É mgos-ngosan. Kretek, Rak ya cilaka, ta? iii
“Kang, aku ora bisa ninggalake Simbah, Yen pancen wis takdire mati, mlayua kaya ngapa ya isih bakal digulung ombak.”
“Welah, ana bocah kok duwe prinsip fatalis kaya ngono, Sing penting awake dhewe ngupaya, ikhiiar, kepriye bisa nylametake urip, Yen mengkone isih tetep dipangan ombak, kuwi jenenge takdir, Wis ra sah ngeyel, ayo cepetan mlayu!”
lindhu. Dheweke banjur nyandhak Simbahe Indri, Mbah Pawiro, sing isih Kiekaran ana ing amben,
“Ee, aku arep kajak nang endi, Le?” pitakone Simbah Pawiro nalika Pardi arep mbopong dheweke. warga sampun sami mlajar pados slamet”
“Wis, Le. Simbah tinggalen wae, Simbah arep toh pati ana ing lemah iki. Lemah papan Simbah biyen dilairake” wangsulane Simbah Pawiro karo ngeculake tangane Pardi.
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 45 [ 46 ]“Yawis, In. Saiki awake dhewe cepet-cepet padha ngedoh saka papan kene Wis ra ana wektu maneh kanggo dhiskusi, Gelem ra gelem kowe kudu nylametake bebarengan karo aku,” kandhane Pardi nggeret tangane
karo ngingetke Simbahe sing katon mesem, Lambene sing wis tuwa katon
“Wis kana, Ndhuk, Gek ndhang cepet nyingkir saka papan kene. kowe, ya?”
Pardi mung mantiuik, Ora ngerti apa tegese omongane Simbah Paos Alie wis bingung Kipilye anggane bisi ank saka ksumarmi.
Indri wis diperet dening Pardi metu saka njero omah, Kanthi rerikatan Pardi myetarter vespa taun ban sing distandar cedhak ndalan.
Swarane klakson motor lan mobil nambahi swasana dadi miris, Wong-wong sadalan-dalan padha pating brengok lan udan tangis. Indri uga melu prembik-prembik nalika kelingan Simbahe sing ditinggal dhewe nang amah, Kamangka Simbahe lagi lara ketiban usuk lan gentheng, Gek priye mengko yen ana tsunami?
“Ya Allah ya Robbi, mugi Panjenengan paring keslametan dhumateng Simbah kula .. <" pandongane ldri ing batin.
Tenane aapa a banga wk cingak Ara Lang baraya sinambi ngelus dhadha. Nanging ana kang misuh-misuh sinambi clathu, “Asem, ki, Lha kepriye ta, taumami kok ra sida? Tiwas mlayu-mlayu kaya
Pardi lan Indri kang ora adoh saka patroli polisi uga krungu pengumuman kuwi.
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 46 [ 47 ]“Alhamdulillah. Matur nuwun, ya Allah, Simbah wa palangan slamet” pangudarasane Indri karo mripate kaca-kaca kumembeng
“Bener kandhane Pak Polisi, Swasana kang, kaya mangkene iki mesthi bakal dimanfaatake para maling” kandhane Pardi muter stang vespane, ngana. Aku kudu cepet-cepet nggawa Simbah nang rumah sakit?”
Tekan ing desane katon sepi. Ora ana pawongan kang, katon kemliwer,
“Wah, gawat, Yen ngene iki bakal akeh maling mlebu mrene, Lha rak tenan, kae rak motore si Jon digawa mlayu uwong?” kandhane Pardi nalika
“Kang, kae rak motore Lusi digondhol maling?” Indri uga melu bengok-bengok. h tan kumecap, Vespane mung dituntun amarpa kentekan bensin!
“Aja-aja, isu tsunami mung disebarake dening para maling, Kang?”
“Bisa uga iya in”
“Nanging kok bisa awake dhewe iki ya katut-katut melu kapusan?”
“Lha wong jenenge wong bingung, panik, Mula ya ora salah ta yen wong kuwi kudu budidaya amrih keslametane? Coba yen jebul ana tsunami temenan, rak kojur yen awake dhewe ora mlayu?”
“Hana Wliaahi wa inna ilaihi tajf'un. Wis, In, Lilakna wae. Simbah wis rumangsa tenirem kapundhut dening Gusti. Awake dhewe dongakna muga- muga arwahe Simbah tinampa dening Gusti Allah,” kandhane Pardi aweh kelipur. Mripate Simbah Pawiro enggal-enggal ditutup dening Pardi.
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 47 [ 48 ]w ngeti” Pardi ngepukepuk pundhake Indri, “nanging kelabuhanmu marang Simbah Pawiro kuwi wis gawe marem atine Simbah. Delengen, Simbah katon mesem nalika ngadhep Gusti.” kalegan Nanging, Indri banjur prembik-prembik maneh.
“Aku saiki karo sapa, Kang? Simbah wis kondur aneng alam kalanggengan?”
“Simbeh dhek mau rak wis matur, aku dititipi sliramu. Ngestokake dhawuhe Simbah, aku bakal ngrengkuh sliramu, In...” kandhane Pardi kanthi swara gumeter. swara gumeter kasebut banjur kaya-kaya disiram banyu es, Mak nyes!
“Mbokmenawa, Simbah Pawiro kang wis tilar donya bakal melu ki
SUMUNAR. Antofogi Crita Cekak, 48