Kaca:Sumunar.pdf/90

Saka Wikisumber
Kaca iki durung katitiwaca

kuwajiban bapakne. Yen ngantos Panjenengan boten kersa, napa Panjenengan sampun siap nampi bebenduning Pangeran?” Bu Pana ngerih-erih garwane supaya anggone mantu tetep ditindakake sanadyan tanpa tata cara Jawa,

Amarga saking tresnane marang putrane wadon, Pak Pana kersa ninggalake kabudayan Jawa, mligine anggone bakal duwe pawe mantu,

“Bu, aku kepingin omong marang anakmu. Sri undangen mrene!” dhawuhe Pak Pana marang parwane, Sing didhawuhi enggal jumangkah tumuju kamare putrane wadon,

Ora let suwe, Bu Pana wis bali ana ruang tamu maneh karo nganthi Sri Pamulatsih. Sirahe Sri tansah tumungkul, telapukane mripat bithu-bithu katon yenbubarnangis.

“Sri, Bapak takon Keyakinarenu kuwi wis ora bisa owah maneh?” pitakone Pak Pana marang anake wadon,

“Pak, kula boten sah matur kathah-kathah malih, bokbilih Panjenengan wi ., iku wis dadi keyakinanmu, Bapak ora bisa Sesuk

yen iku wis Nu, ora apa-apa. acarane dipawe kaya kekarepanmu!”

Krungu ngendikane bapakne kaya ngono, Sri banjur lungguh nyeraki

Pak Pana Sungkem lan ngambung astane bapakne.

“Matur sembah nuwun, Pak,” ature Sri marang bapakne sinambi ndhodhok banjur ngarasi bapakne,

Dina a aenak kang bakal aweh pambiyantu tarub padha rawuh, Deni Wong-wong mau banjur amung disuwuni supaya reresik omah wae. Tarub dicabarake, Mung anggone pasang tratag ing latar ngarep wae tetep ora owah,

Pak Pana ngijabake Sri Pamulatsih, Tamu-tamu sing rawuh didhewekake sayah banget. Pasuryane pucet lan sedhela-sedhela unjal ambegan,

Watara jam rolas acara rampung, Tamutamu padha kondur. Mung

“Bapaaaaaak.... 1!”

Wong wong padha kaget krungu swara panjerite Sri Pamulasih ngundang, bapakne. Wong-wong sing isih lungguhan ing ngarepan padha mlayu mlebu ngomah nanjihake apa sing kedadeyan. Jebul...

Prambanan, Juli 2006 25L me Nu g) a.

SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 81