Kaca iki wis divalidasi
- Honeng marang sira sepi, winartanan lamun lunga, mring nagri Maèspatiné, lah ing mengko kaja paran, nggonira asuwita, déné ta pidjer pitekur ?", kang raka anutur purwa.
- Nalikanira tinuding, ing prabu Ardjunasasra, putri Magada kenané, prang lan ratu ing Widarba, miwah nalikanira, dadiné ing aprang pupuh, lan Prabu Ardjunasasra.
- Saking ngluwari punagi, nanda samadyaning aprang, myang sang prabu pamunduté, tinuturaken sadaja, margané kaputungan, Sukasrana sru gumuju, : ,,Lah ing mengko kaja paran.
- Pamunduté Sri Bupati, apa ta sira kaduga?", kang raka alon sauré, ,,Jaji pan ora kaduga, marmané sru sungkawa, wruh prenahé baé durung, kang aran wukir Nguntara.
- Iku dawuhé nerpati, kabèh wangunaning taman, petètan kembang-kembangé, sidji nora kena owah, praptaning pradjanira." Sukasrana asru muwus, : ,,Wis adja sira wewarta.
- Ala sirnané tinampik, sang prabu Ardjunasasra, nora kaprah pamunduté, sapa wongé ingkang bisa, muter taman wutuhan, ingkang akonkon punika, mutera mangsa bisaa.
- Sang Prabu ing Maèspati, destun ratu angalatak, lah wis pajo mulih baé, suwita asilé apa ?" kang raka angandika, : ,,Ingsun wus ubajèng tuwuh, jèn kongsi wurung suwita.
- Marang prabu Maèspati, suka matia nèng wana, wis jaji muliha déwé, matura mring kangdjeng rama," Sukasrana mijarsa, kang raka rinangkul gapjuk," : ,,Andel temen kakang sira.
- Nora nganggo mamarèni, kang mangkono budinira, sabarang dadi atiné, jèn tjuwa tan katutugan, kudu-kudu palastra, mulané adja kumentus, lunga tan nganggo wewarta.
128
