Kaca iki wis divalidasi
43
- Lamun madjat kang sinedyèng kapti, mangka tan kalakon, adja agé kagét ing drijan, salah tampa panglaluning ati, nguring-uring diri, nutuh ngamun-amun.
- Tampana sasmitaning Widḍi, tandjihna ing batos, umat kabèh iki kekasihé, jekti nora binéda sademi, déné duwé kapti, teka tan djinurung.
- Bokmanawa kang sira karepi, ginawé lelakon, durung waktu iku ing tegesé, ngadatira kang sinedyèng kapti, jèn wus kemba lali, kono sok djinurung.
- Ngibaraté lir durjan nèng nguwit, nanging maksih enom, jen pinènèk angèl pangunduhé, dupi kena tan énak binukti, tiwas anḍèr pati, wekasan tan urup.
- Pakolèhé anjarèhken kapti, andina tan towong, anunggoni neng ngisor uwité, praptèng mangsa djer runtuh pribadi, gampang dènja ngambil, tur énak lan tuwuk.
- Nora béda wong nggajuh kamuktin, jèn kasrenging batos, sinangkanan nglalu pratingkahé, nguring-uring kang dinolan kardi, sinengguh tan mikir, marang raganipun.
- Ngempakaken rusuhé ing batin, kematé linakon, èstu kena kang kinarepaké, kang mangkono iku wahju éblis, ngaḍat tan lestari, geng bentjananipun.
- Kadya durjan kang enom inguni, paḍaning lelakon, sédjé lawan kang wantah lekasé, panedané saking djro semadi, kalanira wengi, ing lair sinamun.
- Kang minangka isarat saari, tan mèngèng sapakon, mring kang wadjib maréntah awaké, mangsrutira temen lan taberi, sesambèn nor ragi, njangking tembung arum.
- Aḍeḍasar rahajuning budi, anampik kang asor, tansah karem marang sasamané, luwangira jèn bisa nglakoni, barang kang kinapti, ing samadjadipun.
- Nora luput kang sarta basuki, iku wahju jektos, pirabara tumurun bakalé, ra-orané awaké pribadi, lakuné lestari, tan sangsareng kalbu.
- Lir angganing durjan kang mateng wit, djumbuhing lelakon, barang sedja ana djalarané, nora teka jèn namung dèn siri, wit kang Maha Sutji, tan adarbé suku.
- Itih panawunging ruwija di, ri Soma katongton, kaping sapta Sapar wimbaning lèk, tabuh asṭa Dal sangkalèng warsi, Swara trusing ngardi, risang Maha Prabu (1799).
