Prabu Sri Bathara Kresna baé, sayogya
énggala andhapuk sénapating prang
minangka gegentiné kang wus kapracondhang.
(Lampahan Bratayuda II. U.J.
Katidjo Wiropramudjo lan Kamadjaya)
VI. Wacanen kang patitis, banjur tembangna bebarengan!
Satriya Andananjaya, lawan Sang Nggawanggapati, wus panggih ayun-ayunan, samya munggèng rata manik, padhanging kanan kéring, kadi baskara atempur, sarati Kresna Salya, lir Hyang Jagatnata kalih, munggèng rata kumenyar pradiptanira.
Laraping rata rinengga, sumawur lir lintang riris, awor gebyaring warastra, kumilat sirating thathit, sarawungan ngenani, amangkawa angenguwung, pyuk nityaning satriya, kalihé apekik-pekik, lir tinimbang tajemé kang tandhing aprang.
Yayah sang Hyang Guru kembar, pindha muksèng rata manik, kèndel lor kidul kang aprang, pra samya mulat ngèstèni, marang kang yuda tandhing, kalihé ratuning patut, tinon kadi ngilangna, marang langening sabumi, amenuhi sajagat sawang tinimbang.
Jejel jawatèng ngawiyat, ingkang samya aningali, yudané Arjuna Karna, pra samya saos wewangi, déwa mulat muriring, kumesar pandulunipun, eman karo kang aprang, matia salah sawiji, yekti murca ratuning manuswa pada.
(Serat Bratayuda,R.Ng. Yasadipura I)
17
