Kaca:Kridha Basa 3.pdf/21

Saka Wikisumber
Kaca iki wis dikorèksi


Prabu Kresna : Saking pamanggih kula Éyang Prabu, lam
pahing paprangan punika saweg saged kasu
merepan kawon menangipun, bilih sampun
dumugi titi pungkasanipun. Ing sapunika
nama taksih wiwitan, dèrèng paja-paja
menawi badhe kapetang menang kawon
ipun. Wondene ing salajengipun, kedah
sami saged rebat awas, sarta limpad ing ulah
kridhaning yuda. Mila kula sakalangkung
mangayubagya tékadipun yayi Prabu Punta
déwa.
Prabu Drupada : Nuwun, Kanjeng Eyang Prabu. Estunipun
manah kula namung kepengin dados
bètenging: Pandhawa, murih kawilujengan
saha jayaning yudanipun. Langkung malih
ing samangke punika, ing tekad kula badhé
napak tilas lelabetanipun para putra paduka
tetiga ingkang tulus eklasing penggalih, seda
mbelani leres tuwin adil, temahan manjing
ing kajatenipun, katitik ing nalika kabasmi
kunarpanipun sami sirna sareng pancaka.
Werkudara : Matswapati, kakekku. Tumrape aku
sakadang-kadangku kabeh ora ana rasa
wedi utawa was sumelang, munggahe ngo
wel marang pati. Jer pati urip iku ora
kapurba dening titah, uga ora kapurba
dening mungsuh. Pati urip iku mung ana
kawasane Hyang Kang Murbeng Jagat.

Mula sanajan kadibyane senapatining
Kurawa iku kaliwat-liwat, iku ora bisa
suminggah saka kawasaning Hyang Purba
wisesa.

Prabu Matswapati : Para wayahingsun kabeh. Kang jeneng para
aturake iku, teka gawe gedhéning penggalih
ingsun. Mula paribasane cincing-cincing kle
bus, paprangan bratayuda iki mesthi dèn
terusake tanpa was sumelanging ati. Wayah.

16