Kaca:Buku Meditasi.pdf/48

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi
Sawise aku golek panguripan, aku bandjur kudu masrahake sakabehe marang Gusti bae kang bandjur mesti karsa maringaka sabutuhku.


28 PEBRUARI.

No. 82. Adja memantjasi.

  Wigati banget, Piwulang Dalem Sri Jesus iki.
  Wong kabeh — aneh banget, seneng ngrasani wong lija, njatur, memantjasi. Iku kleru — dosa! Sebab apa? Wong kang ngrasani l.l.l. iku kurang tresna marang Sri Jesus, amarga wani ngrasani lan njatur wong kang ditresnani Gusti Jesus. Aku uga ora seneng jen wong lija ngrasani mitraku! Singkirna disik deleg

ing mripatmu.


29 PEBRUARI.

No. 83. Kapitajan sadjroning sembahjang.

  Gusti Allah, Ramaku, rena ngabulake sembahjangan lan : _panjuwunku, amarga Gusti Allah tresna marang aku! Lha rak Ramaku tenan ta!
  Nanging, Allah kang Maha-Tresna iku, uga sengit karo dosaku. Jen Gusti priksa menawa kang dak suwun bisa ndjalari dosaku, utawa tjilakaku, bandjur Allah, Ramaku mesti ora arsa ngabulake panjuwunku. Lha Gusti luwih priksa marang butuhku kang pokok, kang sedjati. Mulane adja gumun dene sok ora karsa maringake kang dak suwun. Jen aku sembahjang, aku mesti bakal diparingi sing luwih tjotjog karo butuhku kang sedjati.


1 MARET.

No. 84 & 85. Mustikaning angger² katresnan.

  Mung Gusti Jesus bisa njiptakake mustikaning angger²

48