Kaca:Buku Meditasi.pdf/109

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi
2 DJULI

No. 5. Rijaja Sang Kenja Dewi Marijah tetuwi.

Warga Konggregasi tansah kudu seneng, jen ana Rijajane Ibu Dewi Marijah maneh. Bandjur saja nglimbang-nglimbang bab Ibuku iki, nampa Komuni, ngluhurake Ibu serana saja nresnani lan ngurmati Putra Dalem.
Dina iki Ibu Dewi Marijah mangkat tindak gegantjangan perlu mbagekake Elisabet.
Sing tresna, sing jakin netepi kuwadjibane, iku mesti uga bakal tumandang gegantjangan. Aku kudu nulad Ibuku, jen sok wegah, amarga sok kudu nglakoni sing rekasa, luwih2 jen aku kudu nglakoni sing rekasa setitik kanggo wong lija.
Tuladaning Ibu Dewi Marijah, kang tansah penuh ing katresnan marang wong lija, kudu nggugah atiku, supaja aku adja kesed, wegah, nglokro. Sing tresna karo Ibu Dewi Marijah kudu sregep nulad Ibu.


3 DJULI

No. 110. Marine wong wadon kang nggradjag getih.

Weruha pangandele wong wadon iki kang ngunandika: ,,Anggere aku bisa nggepok pangagemane bae, mesti aku waras". Wong wadon iku ora mung ngandel marang Katresnan Dalem Sri Jesus, nanging uga ngandel marang Maha Kuwasa Dalem. Loro2-ne: Katresnan lan Panguwaos Dalem Sri Jesus tansah disedijakake aku dening Sri Jesus. Wong wadon iku begdja, amarga sanalika iku uga tuking getihe pampet. Gusti Jesus Pribadi mesti bae wis priksa menawa wong wadon mau wis waras. Gusti Jesus mung ngarsakake menawa wong wadon iku ngakoni ing ngarepe wong akeh, menawa wis diparingi Sih gede iku. Bandjur ngandika: ,,Dipertjaja botjah wadon, pangan-

109