Kaca:Buku Meditasi.pdf/108

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi
30 DJUNI

No. 115. Ngendelake prahara.

Perlu banget kerep nglimbang2 bab Maha-Kuwasa Dalem Sri Jesus, supaja tansah saja ngandela ing ka-Allahan Dalem Sang Kristus. Ing kene para murid wedi banget marang praharane, lan lali marang Maha-Kuwasa Dalem Sri Jesus. Satemene ora perlu wedi. Sri Jesus tansah ana, mriksani aku, nresnani aku. Nanging, mbokmenawa, Gusti Jesus kerep kudu ngandikani aku uga: ,,Geneja ndadak wedi barang, wong tjupet ing pangandel". Mesti bae, tanpa Sri Jesus, aku wedi marang setan, marang panggoda, marang susahku. Nanging aku bandjur bodo banget. Sri Jesus rak ana, wungu, sugeng ana ing Swarga. Aku kudu luwih ngandel, menawa Sri Jesus tansah tariksani aku lan karsa mitulungi aku sadjroning susah lan panggodaku. Gusti rak Maha-Kuwasa! Gusti uga karsa ndukani panggodaku lan ngandika: Tjep menenga.


1 DJULI

No. 116. Wong Geresa kang katemplekan setan.

Tjilaka wong kang katemplekan setan! Tjilaka uga wong kang dadi bature setan serana nuruti hawanepsune lan umuke. mBokmenawa iki ora katon banget kaja wong iki kang katem- plekan setan, nanging, sangsarane pada bae: ora bisa :entrem atine, ora wani tjedak karo Sri Jesus, tansah diojak-ojak dening setan supaja deweke adja ngaku dosa, adja mertobat, terus nuruti kasenengane kang bakal gawe tjilakane.
Serana Sakramen Bih, setan2 kabeh kang bokmenawa uga ana ing atiku bakal diusir dening Sri Jesus, bandjur aku uga bisa linggih kanti ajem tjedak karo Sri Jesus

108