Kaca:Buku Meditasi.pdf/110

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi
delmu kang gawe walujamu". Kapertjajaanku uga bakal marasake sukmaku!


4.DJULI

No. 119. Anake Jairus diuripake.

Gusti Jesus karsa mbuktekake Maha-Kuwasa Dalem maneh, serana nguripake anake Jairus. Nanging: adja lali marang djawilan Dalem: ,,Adja sumelang, anggere kowe ngandel bae, deweke mesti bakal kapitulungan". Sanadjan aku durung tau, lan mbokmenawa ora bakal njipati mukdjidjad kaja ngono, aku meksa ora perlu kurang ngandel. Malah bisa saja ngandel, upamane marang Sri Jesus ing Sakramen Maha-Sutji, marang pangapuraning dosaku dening Maha-Kuwasa Dalem uga. Weruha lan rungokna Sri Jesus ngandika: ,,Botjah wadon, saka dawuhku, tangia". Gusti Jesus iku, amarga djumeneng Allah Hjang Putra, kuwaos ngandika kaja ngono. Tur buktine terus ana — amarga sanalika iku uga botjahe tangi, urip maneh. Gusti Jesus, kawula pitados!


5 DJULI

No. 120. Gusti Jesus marasake wong wuta loro.

Mesakake wong wuta loro iki. Mesti bae wis suwe kepengin weruh kaja wong lijane. Nanging sing marasake ora ana. Bandjur krungu bab Sri Jesus, kang wis marasake wong lara akeh, malah wis nguripake wong mati.
Mulane wong loro iku ngarep-arep banget ketemu karo Sri Jesus. Nalika ketemu, mesti njuwun supaja Gusti Jesus kersaa melasi. Nanging Gusti Jesus mundut priksa disik, apa wong iku ngandel tenan, menawa Gusti bisa gawe weruhe. Sawise atur wangsulane: ,,O, inggih Gusti", bandjur diwarasake.

110