***
GUSTI JÉSUS KAMULJAKAKÉ
81
pun ngantos Pandjenengan ngalami sangsara lan séda!” ....
Nanging nalika semono Gusti Jésus malah mangku duka, paḍa kaja nalika Gusti Jésus duka djalaran kagoḍa déning Iblis ana ing putjaké gunung sarta diaturi ningali sakèhé kraton ing sadjagad lan sakamuljané kabèh.
Gusti Jésus kang maha wikan, ija nguningani jèn undjuké Pétrus mengkono mau marga saka pangodjok-odjoké Iblis. Mulané Pétrus bandjur didukani, ḍawuhé: „Èh sétan, kowé sumingkira menjang buriku, kowé dadi sanḍunganku, amarga kowé ora mikir kang mungguh ing Allah, amung kang mungguh ing manusa!”
Pétrus kagèt, bandjur mundur klawan banget wirangé. Ora njana babar pisan jèn undjuké kang dianggep betjik mau, malah dadi sanḍungan lan kala djiret tumrapé Gusti lan Guruné sing dadi woding katresnané. Jèn mengkono, Pétrus ora arep mundjuk apa-apa manèh, supaja adja nganti dadi pambengan tumrap Gustiné.
Ing kono para sekabat paḍa didjarwani klawan tjeṭa, jèn Pandjenengané pinesṭi ngalami sakèhé prakara kang dianggep nglengkara mau kabèh. Pandjenengané pinesṭi nanḍang sangsara lan séda, sumurup enggoné njanggi paukuman sing mesṭiné kudu dietrapaké marang manusa karana dosané. Lan enggoné kelakon mengkono mau marga saka kersané pijambak kagawa saka tresnané marang para manusa. Apa manèh Gusti Jésus ija mulangi para sekabat jèn wong sing nedya dadi muridé Gusti iku ora patut ngarep-arep olèh kaluhuran lan pakurmatan kadonjan. Pangandikané mengkéné: „Menawa ana wong kang arep ngetut-buri Aku, iku njingkura marang awaké ḍéwé, sarta sadina-dina ngangkata salibé ḍéwé lan mèlua Aku.”
Djalaran saben wong sing dadi muridé Gusti Jésus, iku ija bakal ngalami papa lan sangsara, malah lara lan pati. Nanging menawa bisa mbetahaké sakèhé pananḍang klawan sabar mantep, kagawa saka enggoné kasok tresnané marang Gusti Jésus, iku kang bakal bisa dadi murid kang sedjati.
PARA sekabat mau kabèh paḍa meneng karo nilingaké pangandikané Guruné, ing batin senadjan durung bisa njanḍak kabèh apa wigatiné prakara sing aéng lan njeḍihakė mau, para sekabat wis bisa ngamini.
Saiki durung tjeṭa pamawasé, nanging ing tembé samangsa njumurupi Guruné kelakon kasédanan kaja patrapé wong durdjana, nanging bandjur kawungokaké saka ing antarané wong mati, ngampil pangwasa djumeneng Ratuning swarga lan bumi, ing kono para sekabat lagi paḍa damang ing sakabèhè.
Lan jèn wis tumeka ing wajahè, Gusti Jésus bakal jasa Kratoné kang langgeng, lan para sekabaté bakal paḍa dadi abdinė; dudu abdi kang kaampilan kaluhuran tjara kadonjan, nanging dadi abdinė Allah, lan iku bakal dianggep dadi kanugrahan sing geḍé lan pakurmatan sing pinundjul.
WAJAH bengi sepi njenjet.
Gusti Jésus mbekta sekabat telu, jaiku Pétrus, Jakobus lan Jochanan, minggah ing gunung kang ḍuwur pijambakan, kersané arep ndedonga; sekabat lijané paḍa kari ana ing ngisor.
Ing panggonan sing sepi Gusti Jésus ndedonga, ngundjukaké sakèhing karépotaning galihé marang Sang Rama kang ana ing swarga, njuwun kaparingana kakuwatan ing sadurungé njanggi sawernaning pananḍang kang lair lan batin: enggoné bakal kasangsara, kapojokan lan malah kasédanan. Apa Pandjenengané adjrih katempuh ing lara lan pati? Satemené ora, djalaran Pandjenengané bakal njanggi sakèhing tjoba klawan legawaning galih; Pandjenengané mung ngersakaké ndedonga lan tjelak karo Allah Sang Rama. Jèn tansah bisa tjelak karo Allah, galihé wis kalipur lan kasantosakaké .... Mulané asring baé Gusti Jésus minggah ing gunung perlu ndedonga ing panggonan sing sepi, adoh saka panggubelé wong golongan, adoh saka djagading karaméan.
Sadjeroné Gusti Jésus ndedonga, sekabat telu mau keturon, bawané awak sajah lan lungkrah kasiliran angin samirana, ora kélingan babar pisan jèn enggoné paḍa kaḍawuhan nḍèrèk munggah ing gunung iku perluné ngéwang-éwangi Guruné. Mangka sedina muput atiné èmeng ngrasakaké nasibé Guruné sing memelas. Mauné para sekabat paḍa nemtokaké jèn Guruné mesṭi bakal djumeneng Ratu agung binaṭara, mukti wibawa anjakrawati. Djebul saiki .... Pandjenengané paḍa baé karo wong ngulandara utawa wong klarahan, mangka wis ngarepaké nanḍang sangsara lan wekasané mati. O, memelas temen nasibé Guruné!
Sekabat telu mau sing paḍa nḍèrèkaké Guruné minggah ing gunung, ing sadalan-dalan, ora paḍa guneman, marga saka èmeng atiné. Mulané bareng paḍa lèren ing putjak gunung, seḍéla baé wis keturon.
NANGING dumadakan .... sekabat telu mau paḍa kagèt bandjur tangi, djalaran
