***
MISAJA IWAK KANG NGÉRAM-ÉRAMAKE
47
Sabbat, nanging panganta-antaning atiné mung bisaa énggal sowan ana ing ngarsané Gusti Jésus, kepéngin ngrungu manèh aruming pangandikané lan njumurupi pakarjané kang sarwa élok.
Nanging jèn srengéngé wis surup, panjengkeré dina Sabbat ija wis rampung .... Mulané lagi baé wajah surup rep, wong-wong ing kono énggal-énggalan nggolèki Gusti Jésus, sarta paḍa njuwun, muga keparenga mitulungi sing paḍa nanḍang lelara warna-warna, anaké, bapa utawa bijungé, sanak lan seduluré, sing larané wis madal sakèhing djamu.
O, jèn Gusti Jésus kepareng, iba begdjané . .
Gusti Jésus mirsani wong golongan mau klawan trenjuh lan welas. Kabèh sing paḍa lara, nanḍang lara apa baé, paḍa diadjokaké ana ing ngarsané, paḍa katumpangan ing astané, temah paḍa kabirat lelarané, kena kabasakaké: djanma mara, djanma mari! Kaja mengkono iku katijasané Gusti Jésus.
Bareng wis kapitulungan kabèh, sakèhing pasambat lan pangaḍuh ija larud sanalika, kagentènan swaraning kabungahan lan pamudji sokur.
Lan wong mau akèh sing paḍa pratjaja marang Gusti Jésus.
Ana sing paḍa kélingan pangandikané nabi Jesajah ing djaman bijèn, pirang-pirang atus taun sadurungé Gusti Jésus rawuh, kang metja bab Sang Mesih kang pinasṭi rawuh: „Sajektiné sangsara kita kang disanggi, lan pilara kita kang disanḍang.” ....
Lan atiné wong mau kabèh kebak suka-sukur marang Allah.
Kaja mengkono iku wusanané dina Sabbat ing Kapernaum, Sabbat kang nekakaké berkah geḍé. Ing wajah benginé Gusti Jésus bandjur teḍak saka ing kuṭa kono, tindak menjang ing gunung, murugi panggonan kang sepi, perlu arep ndedonga lan saos sokur marang Gusti Allah, Sang Rama kang pinarak ing swarga.
PAWARTA bab Gusti Jésus wis sumebar ing sawrataning tanah Galiléa kabèh, pawarta bab sih lan kawelasané Gusti Jésus, bab pangandikané kang arum lan ngresepaké ati kaja sing durung tau keprungu ing tanah kono. Ing saben panggonan, ing désa lan ing kuṭa, kang dirawuhi Gusti Jésus, ing endi-endi baé wong-wong ing kono paḍa nglumpuk lan nampani Gusti Jésus klawan bungah lan pakéring. Apa manèh wong-wong sing paḍa lara disowanaké ing ngarsané Gusti Jésus, temah kabèh paḍa diwarasaké.
KATJARITA ing sawidjining dina Gusti Jésus ngleresi rawuh ing sapinggiré Galiléa, kadèrèkaké wong golongan geḍé, kabèh paḍa kepengin ngrungokaké pangandikané. Kerep baé wong-wong mau paḍa rumangsa kawelèhaké déning pangandika mau marga saka akèhing piala lan dosané, nanging ija kerep baé malih dadi ajem lan tentrem atiné marga saka pangandika kang mratélakaké bab ananing pangapura tumrap angger wong kang paḍa nggetuni dosané klawan terus ing ati. Pangandikané Gusti Jésus bab bebenduné Allah iku tansah diimbangi pangandika bab sih lan kawelasané Allah.
Mulané wis mèmper baé jèn wong golongan paḍa tansah kepéngin ngrungokaké piwulangé Gusti Jésus. Durung tau ana rabbi ing tanah kono sing bisa memulang kaja patrapé Gusti Jésus: arum pangandikané tur kinantènan ing pangwasa.
Kotjapa wong golongan sing paḍa kepéngin ngrungu piwulang klawan tjeṭa paḍa suksukan rebut ngarep, temah suwé-suwé Gusti Jésus enggoné djumeneng wis tekan ing pinggiré banju segara. Ing kono Gusti Jésus bandjur nimbali djuru amèk iwak sing prauné lagi labuh ana ing pinggir segara kono. Sawisé Gusti Jésus minggah ing prau, bandjur ḍawuh ngunduraké seṭiṭik saka ing ḍaratan, dadi uwal saka ing panḍeseké wong golongan. Gusti Jésus pinarak ana ing prau nerusaké memulang wong golongan sing paḍa andèr ing sapinggiré segara.
Kaja mengkono patrapé Gusti Jésus enggoné memulang wong golongan. Déné wong golongan warna-warna patrapé enggoné nampani pangandika: ana sing lingguh, ana sing ngadeg, malah ana sing munggah ing prau lija-lijané sing lagi paḍa labuh ing satjeḍaké prau panggonané Gusti Jésus pinarak; kabèh paḍa nggatèkaké banget marang pangandikané Gusti Jésus, wong lanang lan wadon, nom lan tuwa. Pangandikané Gusti Jésus sing arum angresepaké ngumanḍang ana ing atiné wong kabèh, paḍa ketaman ing pangaribawané sih lan kawelasané pangandika: „Tekané Putrané manusa iku nggolèki lan mitulungi rahaju ..”
Sakèndelé ngandika, nuli ḍawuh marang Simon — prauné mau duwèké Simon — mengkéné: „Mantjala menjang panggonan kang djero, djalamu tumuli tibakna misaja iwak.”
Keprijé dawuhé? .... Simon utawa Pétrus njawang Gusti Jésus klawan gumun. Diḍawuhi mantjal menjang panggonan kang djero lan misaja iwak? Mangka wajahé isih beḍug awan, dudu wajahé wong golèk iwak!
Undjuk wangsulané Pétrus: „Guru, sampun
