46
MBENERI DINA SABBAT ING KAPERNAUM
***
manèh ana ing mesdjid perlu nggelaraké Indjil marang wong-wong ing kuṭa kono, supaja pada ngertia, jèn ana pangapuraning dosa lan ana panglipur kanggo atine wong-wong sing tansah nganḍut was sumelang.
Mangka wong ing Kapernaum kabèh paḍa banget enggoné nggatèkaké, lan pangandikané Gusti Jésus ditampani klawan bungah lan mantep. Béda banget wulangané Rabbi anjar iki jèn katimbang karo sing adaté memulang ana ing mesdjid; kedjaba arum pangandikané, ija kanṭi pangwasa kang élok. Wong-wong mau kaja-kaja kepeksa ngrungokaké.
Kotjapa lagi énak-énaké nggatekaké wulangan, dumadakan keprungu panguwuhé wong klawan swara seru: „Ah, Tuwan tumut-tumut punapa ḍateng kawula, ḍuh Jésus Nasarani? Kawula sumerep Tuwan punika sinten, ḍuh manusanipun Allah ingkang sutji.”
Wong samesdjid kabèh paḍa kaget. Sapa ta wong kuwi?
Bareng diawasaké temenan, o, lha, wong kepandjingan ḍemit mèlu mlebu ing mesdjid; saiki arep nunḍung Gusti Jésus lunga saka ing kono. Wong ing kuṭa kono akèh sing paḍa ngerti, jèn wong mau mung dadi dolanané demit, diganggu lan malah sok dipilara, dikon ngutjapaké pitembungan saru lan dikon nglakoni panggawé sing ala. Wong sing kepandjingan mau ora ngerti apa sing diutjapaké. Kabèh mau sing nindakaké ora lija ija ḍemit sing manggon ana ing awaké wong mau.
Rungokna keprijé panguwuhé wong mau? Apa ḍemité wedi marang Gusti Jesus, mulané arep nunḍung Gusti Jésus? ....
Saja élok maneh jèn nilingaké panguwuhé wong mau,Gusti Jesus disebut:„manusanipun Allah ingkang sutji”, dadi ija Sang Mesih. Ḍemit mau, sarèhné wis ngerti sapa Gusti Jésus iku, mulané wediné ora djamak. Pantjèn lelakon sing anèh lan nggumunaké!
Gusti Jésus pijambak keprijé?
Bareng wong mau wis meneng, Gusti Jésus tumuli djumeneng, ḍemité didukani, ḍawuhé: „Menenga, metua saka wong iku!”
Sanalika ana kaélokan sing tumindak ana ing ngarepé wong akèh. Ḍemit mau, sarèhné ora wani mbangkang ḍawuhé Gusti Jésus, mulané sadurungé metu, arep nganiaja wong sing dienggoni. Wongé bandjur dilarak, katibakaké ing satengahé wong-wong sing ana ing mesdjid; sawisé nguwuh seru, ḍemité tumuli metu ora nganggo ndadèkaké tiwasé apa-apa.
Ora ana wong sing weruh ḍemité, nanging kabèh paḍa ngerti, jèn ḍemité enggoné metu saka wong iku marga saka ḍawuhé Gusti Jesus. Wong sing kepandjingan ḍemit mau, sing mentas dilarak-larak lan dibanting, saiki linggih kambi ḍelog-ḍelog, nanging wis pulih waras maneh, lepas saka ing pamoṭa-moṭané ḍemit.
Wong kabèh paḍa kaébatan, lan klawan pakéring njawang marang Gusti Jésus, kambi rerasan, mengkéne: „Iku pangandika apa, déné teka nḍawuhi para ḍemit klawan pangwasa lan wasésa, temah paḍa metu?”
Sapa ta wong kuwi? Apa njata Pandjenengané iku kang djumeneng Sang Mesih, kang pinasṭi rawuh?
Saunduré saka ing mesdjid, wong-wong mau kabèh paḍa kèbekan atiné déning apa sing dirungu lan dideleng. Ing endi-endi ing sawratané tanah Galiléa, pawartané lelakon mau bandjur kawentar.
Wong-wong Nasarêt paḍa nampik Gusti Jésus, nanging wong-wong Kapernaum paḍa nampani lan nggatèkaké pangandikané Gusti Jésus, mulané paḍa kepareng njumurupi kamuljané Gusti. Lan ora mung manḍeg semono baé enggoné bakal njumurupi kamuljané, sing bakal kelakon isih luwih adi lan mulja manèh.
Sateḍaké Gusti Jésus saka ing mesdjid, tumuli rawuh ing omahé Simon, lan Andréas, seduluré. Emboké maratuwa Simon mau lagi lara panastis banget, mulané Gusti Jesus diaturi maringana pitulungan.
Gusti Jesus bandjur nungkuli kang lara, tangané diasta, larané didukani, temahan mari panastisé, pulih waras manèh kaja wingi uni. Malah sanalika bandjur tangi ngladèni tamune.
Jèn Gusti Jésus maringi pitulungan, mesti mbabarpisani!
Sasuwéné dina Sabbat mau kuṭa Kapernaum katon sepi mamring — kaja adaté jèn mbeneri dina Sabbat, ora ana sabawané wong tumandang ing gawé — nanging bareng srengéngé wis surup, wajahé lagi soré èntèh, kuṭa sing mauné sepi wiwit katon ramé manèh, akèh wong paḍa metu saka ing omahé, kabèh paḍa nunggal paran, jaiku paḍa nggolèki panggonané Gusti Jésus pinarak. Sumebaring pawarta bab lelakon ing mesdjid mau, ndjalari wong-wong mau ketuwuhan krenteg sowan ing ngarsané Gusti Jésus.
Sing akèh-akèh paḍa reréjongan nggawa wong lara arep disuwunaké waras marang ngarsané Gusti Jésus; ana sing digénḍong, ana sing digotong, lan sing paḍa kepandjingan ḍemit diḍabjang-ḍabjang, kabèh paḍa marani omah panggonané Gusti Jésus kèndel. Sing paḍa diutjapaké wong-wong mau ora lija mung njuwun kawelasan, muga kabirata sakèhing memala lan lelarane.
Sadina muput enggoné wong-wong mau nganti-anti tekané wajah soré, djalaran miturut surasané angger-angger, paḍa ora kepareng nindakaké samubarang gawé ana ing dina
