Malem Tirakatan

Saka Wikisumber
Sumunar

[ 90 ]MALEM TIRAKATAN

Iriyanti

Dinten Rebo, tanggal 16 Agustus, warga dhusun Papringan badhe ngawontenaken malem tirakatan kangge mahargya dinten Kamardikan indonesia ingkang kaping 61. Wonten ing acara tirakatan punika Pak Kadhus sampun paring dhawuh dhateng Mbah Kartaimeja supados kersa paring sesorah bab pengalaman nalika berjuwang ngrebat Indonesia saking

a jajah, Mbah Karta, salah NUL ingkang taksih sage len ikeh wan bek ate nihan kaga a ag sa agih lari wada

Watawis jam setengah wolu, warga dhusun Papringan sami kumpul wonten dalemipun Pak Kadhus, Sedaya sami lenggah sinambi ngendikan awit sedaya ubarampe sampun kacawisaken deni

Boten wantawis

SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 90 [ 91 ]Mbah Kartaimaa kendel sekedhap lajeng ngendika malih, “Nuswantara lajeng kasebat mdonesia nalika para pemudhanipun sami ngawontenaken parepatan ing kitha Jakarta rikala tanggal 28 Oktober 1928, Nalika semanten, para pemudha saged saiyeg saeka praya ngikraraken bertanak nir satu tanah air Indonesia, berbangsa salu, bangsa Indonesia, menjunjung tinggi bahasa

perstuan, bahasa kdonesia. Nah, sumpah pemudha menika ingkang mbibili lan

dados cikal bakal lairing negari Indonesia tanggal 17 Agustus 1945 ingkang dipunbiwarakaken dening Ir. Soekarno lan Drs, Moh, Hata ing, Pegangsaan Timur. Kanthi menika, mangga kita bangsa Indonesia sami mawas dhiri lan introspeksi dhiri, Kajawi menika ugi, mangga kita tansah njagi kerukunan lan perdamaian ing dhusun Papringan, mliginipun, lan ing masyarakat umumipun, Sampun ngantos, Ila sami pasulayan utawi sawi rebut bener ingkang tundhonipun namung badhe damel kisruh utawi baten tentreming gesang. Sepisan malih mangga kita japi lan kita sengkuyung jejeging negari kita Fdonesia, kersaa sami mbangun raos sumadulur, gotong-royong lan tansah

mancanegari.”

Mbah Kartaimeja mungkasi ngendikanipun ngajak ngucapaken tembung “Merdheka” kaping tipa kanthi semangat, iki

Mbah Karta kapepag lsn kagandheng dening Pak Kadhus lenggah ing kursi larikan ngajeng.

Senajan Mbah Karta sampun yuswa 65 tahun, panjenengane taksih titis lan tatas anggenipun paring pangandikan, Mila, para warga sami gumun amargi Mbah Karta menika pedamelanipun naming angen sapi lan boten tamat ieanepakian jas Gesangipun ugi naming prasaja kemawon, nanging wasis lan

ng larikan kursi kalih, Pak Sarjana, pedamel ing kitha dados PNS ing abandha ah Dolan kapani an a yan samoa kapun Mbah

lenggah

“Tho, apa kai adhul ta Pak?” Kang Tela games pilaken,

“Jadhul kuwi... < jaman dahulu sekali”

“0),...” Kang Trima manthuk-manthuk.

“Nanging rak ya sak rep ta ngendikane Mbah Karta mau karo acara bengi iki. Para mudha bisa mudheng, ora kelangan uceng .../” semunipun Kang Trima kaliyan ngglayem.

“Ning yen aku tetep ngarani ora up to date, Titik, Sing baku, awake dhewe ki rak kudu mlaku mangarep, ora memburi.”

SUMUNAR Antofgi Crita Cekak, Nn [ 92 ]“Wah, aku ora dhong, Ora mudheng, Kok ndadak nganggo basa manca barang, Ning yen panemuku Iho, ... para mudha yen ora ora ngerti sujarahe bangsane dhewe iki rak ya kojur? Mula, ngenani pembinaan generasi mudha kuwi rak kudune tanggung jawab lan jejibahanmu? Ya amarga Panjenegan jejere pegawe kabupaten. Ya apa ora?”

KUE A e A Aa kn Pak Saja Kakang bagan Pan

Rerasanipun Sarjana lan Trimo kepunggel dening para mudha ingkang sami lelados, Wang an

“Pak, nuwun sewu. Ndherek dipunlangsir kemawon supados cepet”

Kaliyan radi kagol manahipun, Pak Sarjana nglangsir gelas ingkang

“Sampun cekap Pak, unjukanipun?” Aturipun 5; hi

“O, uwis Mbak, e... la iki Surfinah putrane Mas Karyana, ta?” ngendikanipun Pak Sarjana kaliyan mirsani Surtinah. “Wah, pangling aku. Wis bana NG kelas pira saiki?”

“Sampun semester ti Pak” wangsulanipun Surtinah.

“Wis kuliah, ta? kih mjupuk jurusan ape, Mbak?”

“Lho, kana apik kuwi, Gura sejarah rak ya bakal dibutuhake,

sing Pak Sarjana lajeng ngendika kanthi radi sora, “Wah, ya pas kanggoku. Yen aku, arepa dipek wong Kalimantan, wong Bugis apa wong Batal apa

SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 92 [ 93 ]wong Irian, aku ora masalah. Anggere tanggung jawab, cekel pawe. Wis, sing

“Hush .., ame ai yah dereng ngantos anggenipun Kang Trimo ngendika, Pak ingkang lenggah ing sangajengipun Pak Sarjana, noleh kaliyan ngendika radi kagog lan ketingal menawi semu mangkel,

“Pak Sarjanal Bapak menyindir saya, ya?! Ini kita berkumpul untuk bersilaturahmi dalam rangka memperingati proklamasi kemerdekaan kita, mencampuri orang lain, Saya sadar saya orang Batak, tetapi saya jawab terhadap keluargaku. Janganlah membeda-bedakan suku, agama, atau apa pun Kita semua orang Indonesia Pak, seperti yang baru saja diterangkan Mbah Kartaimeja, harus mewujudkan persatuan. Tidak malah bertengkar.”

pangucap malih. a. = ; “Maaf, Pak. Saya tadi tidak bermaksud menyindir atau menjelekkan Pak Sarapih. Saya keliru, mohon maaf, Lain kali tidak saya ulangi.” “Nah, begitu Pak Sarjana. Lain kali pada tempatnya kalau bicara, Ya,

kados Pak Saragih. Amargi bapak tapak kelawan lenggaipun jaken

wonten ing dheretan ngajengipun. Para

pemudha sampun badhe caos dhahar. Pak ajak dhateng Kang Trimo sumingkir saking papan ngriku sapetfu nyapih manah lan racs. # anggenipun boten empan papan ngudaraos

SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 93