“Trus, saupama garwane pirsa, piye Nis? Apa maneh Mas Aji rak FNS, ta? Apa ora abot sanggane mengko yen nganti garwane tetep ora bisa nampa kahananmu sing bakal ngandhut putrane?” sajak kawatir Suti mbacutake rembuge,
“Aku bingung, Sur. Ya iku sing dadi perkara. Rong, sasi kepungkur garwane malah nate mrangguli aku lagi mangan bareng Mas Aji ing sawijining restoran ing datah Kalasan, Wiwit saka kedadeyan kuwi Mas Aji bingung lan ninggalake aku? Sanajan abot, Mas Aji milih ninggalake aku lan bali ngeboti Mbak Liestiyani. Kabeh mau kanggo njaga jeneng brayat agenge Mas Aji sakulawarga sing misuwur ing datah Yogyakarta. Aku ngaku salah kebrangas nuruti rasa tresna garwane liyan, Ananging aku ora getun utawa kuciwa
nembe wae dak kandhakake, Kepara durung bisa nampa kahanan iki saumpama iku kedadean marang dheweke, Wis mesthi dheweke ora bakal kuwawa. Saliyane duweni watak tegas, lan ngugemi pranatan elika Jawa, dheweke kalebu wong kang ora bisa nampa tinemu kang ora linambaran nalar ln h
kanggo ngraketake rasa katresnan antarane aku, Mas Aji, lan Mbak Lies, ing pangajab menawa aku sida ngandhut putrane Mas Aji, mesthi aku bisa tansah antarane aku, Mas Aji, lan Mbak Lies, Ananging kabeh mau kudu linambaran
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 73
