Kaca:Sumunar.pdf/63

Saka Wikisumber
Kaca iki durung katitiwaca

nglalekake pelaku kang abot. Kepriye bae paite aku ora kepengin Ibu priksa susahku. Aku kepengin Ibu seneng sajrone aku cuti ana ing desa.

Mula saka iku, aku ora kepengin enggal bali neng kutha. Ben Ibu lega lan bisa nutugake rasa kangene marang aku. Maklum, wiwit nem tahun kepungkur aku ora ketemu Ibu, Pancen aku tau bali kaping pindho, nanging ora nganti seminggu.

Nalika ngancani aku sarapan, Ibu sajake priksa anggonku pela.

“Piye, Nar?” Pitakone Ibu,

“Apa, Bu?”

“Bab calon bojomu iku Iho,”

Aku megeng napas, Geger daksendhekake kursi, Lambe kang gupak

“Batalke bae, Bul” aturku tanpa semangat

“Kena aka ; dhisik, Bu, Sawise

i tuwih becik nyambut gawe dhisik, Bu, Sawi: kuwilagi mikirrabi/ aturku 7 EE dlik sandhing meja makan, banjur ngiling wedang teh kanggoku. ,

“Kowe gela amarga aku ora sarujuk marang calon-calonmu, ya?” pitakone Ibu, mesem,

Aku manthuk, Rasane ora perlu goroh maneh, Sapa ngerti mbaka

A anane calon papat iku ngendi sing paling koksenengi?”

sing penting calon bojomu iku bisa pat

mikirake anggone bebrayan, Aja nganti bisane mung ngoyak bojo. Bokmenawa

agan mbi wanita liwat foto ikan bisa Meru, Nanging, uga bisa bener. Coba mriksani aku kang isih ew bung Tu; Ka en AN n

“Martini.” ngeling-eling, “sapa jenenge Ibu mantuik-manthuk sawetara amem. Aku nggatekake kepriye reaksine Ibu keprungu wangsulanku. Ngerti-ngerti wetengku banjur muyug-

SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 54