Sigra midjil saking djroning boemi,kagèt ingkang anon,sang Dyah Ko Kim soeka andikané :„Baja niki rakanta sang dèwi? njata jèn pradjoerit,adjoer-adjèr baoed.”
Sang Ta It Ha taklim tata linggih,andikané alon : „Doeh prijagoeng soemangga karsané,koela mireng saking djroning boemi,woes djamaking èstri. pinoenḍoet mring kakoeng
wadyaningsoen oetjoelana aglis,kang satrija karo”." Sang dyah Ko Kim soeka djro kalboené,noelja sami marani sang pekik,Dyah Ko Kim lingnja ris:„Anggèr poetoeningsoen.
Pitoeroeten goesti oedjarmami,adja méngkak-méngkok,lah rabinen poetri ajoe kijé,dadi réwang ndika toeloeng Adji,poetri ajoe koening,ḍasar soeréng poepoeh.”
Sénapati Sik Ting San naoeri:„Kesikoe sang Katong,inggih kangdjeng éjang ing karsané,poendi wonten Nrepati prihatin,dèrèng mbangkat kardi,ndadak andon loeloet. ” Sang Dyah Ko Kim asroe nggènja angling:„Aḍoeh poetoeningong,tempoehena poen éjang doekané. amoeng ndika ginaḍang noeloengi,mangka mbangkat kardi,dadi lanang teroes”.
