Kaca iki wis divalidasi
-23-
- Dadosa teḏēng kumpēni,kang djaga ing Naranata,sanget pangadjeng-adjengē,abdi kumpeni sadaja,ing sih Paduka Nata". Jata wau Sang Aprabu, tan modjar mantuk kēwala.
- Amral sigra anenulis,angaturi kang pratanḏa,jēn sampun sagah Sang Katong, aturē wus katarima, mulja urmat sandjata,swaranē asru gumuruh,ambal-ambalan ping tiga.
- Kampita para Bupati, mjarsa swaraning sandjata,anarka jēn ana gawē,sigra-sigra sami sowan,ḏateng ing pasangrahan, Amral sampun pamit mantuk,ḏateng ing ponḏokanira.
- Sagung kang para Bupati,wus praptēng ngarsa Narēndra,Sang Nata alon wuwusē,ḏateng Dipati Semarang: "Hēh, ki besan,si Amral, mau asēba maringsun, lan si Kenol akalijan".
- Wus tinutur atur nēki,gegetun sang Adipatya,Suradimenggala turē: "Mila Paduka Narēndra,boten nimbali amba, wontena patikbra wau,sumados lamun ḏatenga.
- Anuhun mring Narapati, Gusti kumpeni punika, sakalangkung naratjakē, jēn rinodjong aturira, nenggih sangsaja-saja, anglandjak ing aturipun". Angandika Sri Narēndra.
- Sarja angungun Narpati: "Sapuluh-puluh ki bēsan, apa kang tjinabur manēh, apan udjar wus kaliwat, nanging bēsuk ki bēsan, den ngati-ati ing kalbu". Sang Nata wus masanggrahan.
(Petikan: Babad Tanah Djawi djilid 17, Balē Pustaka 1940).
BOTEN KĒNGING DIPUN RAOSI.
Kala samanten Radēn Mas Rijanta nunten manpir ing grijanipun Raden Mas Durjat, sijangipun terus kondur ḏa-