Kaca:Pethikan Manca Warna Sastra Pustaka.pdf/128

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi
  1. Limpungnja geng tumibèng djadja Birawa, gumadung tan nedasi, rosanja rahadyan, limpung apinda malam, sangsaja kroda mawengis, angasta denda, tinibakaken malih.
  2. Wanti-wanti pandendanira ki Patya, sang Birawa tan osik, anglir tugu wadja, sinosog ngalang-alang, nora mantra-mantra sakit, akon malesa, sang adipati nitir.
  3. Sang Birawa anggereng-gereng kéwala, bingung sang adipati, entèk gegamannja, tan ana kang tumama, kaku tyas sigra marani, anggraut dada, tangan ro anggruweki.
  4. Tokar-takur : ,,Mara gé sira malesa, tak rasakné satitik, gadamu kuwé ta, baja nora karasa, tiba nèng awak ngong pasti." Sang Abirawa, nolih marang kang raji.
  5. Risang Parta mangsit kinèn amalesa, sang Birawa nampani, wangsiting arinja, gadgada gja rumupak, ki Patih bingung népangi, gantya dinupak, djadjanira dipati.
  6. Sru kuwalik katikel tiba ping sanga, tanginira ambiți, ginereg rinupak, patih akutètèran, tibanira dèn idcki, mring sang Birawa, tepung tan bisa osik.
  7. Kinakahan djadja sinudèt kanaka, suwèk brak angemasi, mawur wong kapatyan, maledug asarsaran, tan ana wani anolih, sanget adjrihnja, mung arsa tur udani.
  8. Mring kadangé ki patih ingkang taruna. Jata wau kang wuri, sang Djagal Birawa, lir tugu sinukarta, ngadeg ing natar pribadi, kadi taksaka, kaidek ingkang petit.
  9. Mingak-minguk nolah-nolèh ngéring nganan, tan ana kang kaèksi, wadya kapatihan, wau Arja Palguna, wruh lamun kang raka sedih, nulja amerak, nembah ngraup padèki.
  10. ,,Paran kakang punapa kang dados susah, lampah sampun pinasți, karsaning batara, pundi nggèné suminggah, begdja tjilaka lan pati, tunggil marganja, paran nggèné njélaki.
  11. Sinten wruha prakara dadining juda, paduka lan kja Patih, senadyan leresa, saéstu dados lepat, Sang Birawa ngandikaris: ,,Lamun sembada, sira muliha dingin.
  12. Marang ngarga lawan kakangmu sang Tanda, si Kembar konen midjil, pada gawanana, aminggat mring papatapan, ajwa na kang sidji kari, senadyan ija, mungsuh gedé ing wuri.


Pangkur

  1. Ajwa sumelang ing drija, dumèh ingsun tanpa rowang mung sidji, witing tan kogel atiku, mring kakang tuwin sira, wis tégakna baé sira dèn amungkul, atunggu kaki Bijasa, sukur jèn sun nemu urip.
  2. Suka pasrahna ing déwa, dimèné ta didjur luluh wakmami, suka dadia mun-amun." Sang Parta duk mijarsa, andikanja kang raka kinèn mring gunung, angrangkul pepangkonira,: ,,Duh kakang sedulur mami.
  1. Teka ngandika mangkana, paran karsa pun ari pinrih tebih. Duk dinten punapa ulun, pisah lawan andika, jèn sampuna djawata

126