Kaca:Mardi Jawi 3.pdf/62

Sutomo	:	"Iya becik mangkono. Lha saiki kari nunggu Ketua Regu. Purwanto kae yen ora ditunggu sakancanesok nesu."
Badri	:	"Iya ditunggu dhisik. Iki lagi jam siji. Mangka madege tendha jam telu. Isih cukup kanggo mlaku lan nunggu kanca.”
Warsito	:	"Utawa tinimbang nganggur apa ora luwih becik kanggo golek dandang?”
Badri	:	"Aaaah....ora perlu ribut! Mengko mampir omahku. Tanggung beres!”
Sutomo	:	"Lha kae ! Purwanto teka ! Wadhuh, gawane kok mbrengkut! Gek kaya wong arep transmigrasi. Apa wae sing digawa kae?”
Badri	:	"Selamat siang, Tuan Besar. . . !” (karo manthuk,kurmat)
Purwanto	:	"Huss ...aja padha ngece! Ayo iki direwang-rewangi!"
Sutomo	:	"Siyap! Endi sing perlu digawakake?"
Purwanto	:	(Ngulungake ransel karo tendha). "Enya. Iki aku tak nggawa piranti masak.”
Badri	:	“Iki sajake ana sing kelalen, Pur!”
Purwanto	:	“Apa?”
Badri	:	“Lading. Peso dhaput karo korek api.”
Purwanto	:	“Wadhuh! Iya, aku kelalen, Badri. Mengko aku dak mlayu sedhela. Tulung iki dipinggirake dhisik.”
Badri	:	“Ora perlu mlayu. Aku wis siyap. Aku wis nggagas, kowe mesthi lali.”
Purwanto	:	"Wah, kowe kok ya pinter temen, ta Badri?”
Warsito	:	"Aku uga durung nggawa dandang, Pur?”
Purwanto	:	"Lhooo....lha priye? Iki rak tanggung jawabmu, War."
Warsito	:	“Iya. Nanging dandangku mung siji. Gek sesuk arep dianggo simbok, jare. Nanging Badri wis siyap. Dandang ing omahe ana loro. Arep digawa siji."
Purwanto	:	"Lha iki ndadak kudu mbaleni menyang omahe Badri maneh?”
Badri	:	“Ora kudu mbolan- mbaleni, Pur. Mengko mangkat bareng liwat cedhak omahku kana. Aku dak mampir sedhela njupuk dandang.”

60