Kaca:Mardi Jawi 3.pdf/61

WULANGAN 5

A. Wacanen batin

PERSAMI

Warsito	:	"Priye Tom, wis kok siyapake kabeh gawanmu?”
Sutomo	:	"Ooo, jelas ! Kabeh wis siyap. Kari nunggu Badri. Mengko sedhela maneh dheweke mesthi teka.”
Warsito	:	"Apa wae ta piranti sing kudu kok gawa?”
Sutomo	:	"Lha iki! Bantal, klasa, lampu petromak, lan kompor.”
Warsito	:	"Wingi kae Ketua Regu masrahi aku nggawa baterei, dandang karo ember. Nanging . . . dandange sing aku ora bisa nggawa, Tom!”
Sutomo	:	"Lho, lha kepriye?”
Warsito	:	"Dandange simbok dienggo dhewe.”
Sutomo	:	"Cilaka-ane ! Kowe kok ora kandha wingi ta War! Ngertia ngono aku nyilih dandange Mbakyu Tarmi. Ing kana dandange loro. Dadi bisa digawa siji.”
Badri	:	"Tuluuung . . . direwangi !" (Bengok-bengok saka kadohan).
Sutomo	:	“Ngapa ?”
Badri	:	"Iki, aku kabotan. Nggawa kayu bakar karo wajan”
Sutomo	:	“Ah, kowe ana-ana bae! Supaya ora kabotan, carane nggawa kudu sing bener! Ora pating pendhosol kaya ngene iki!”
Badri	:	"Wah, iki Den Warsito. Jebul wis tekan kene. Tiwas mau dakbengoki!”
Warsito	:	“Aku lagi bae kok, Badri.”
Badri	:	“Lha nanging wis jangkep kabeh gawanmu?”
Warsito	:	“Durung ! Aku ora bisa nggawa dandang. Sesuk arep dianggo Simbok.”
Badri	:	"Waah, kowe ya lagi kandha! Mbok ing kelas mau ngomong! Apa mangkene bae, mengko mangkate liwat omahku. Aku dak-njupuk dandang?"

59