Kaca:Kridha Basa 3.pdf/48

Saka Wikisumber
Kaca iki wis dikorèksi

v. Pacelathon ing ngisor iki wacanen kang patitis!
A. Dhialêk Ngayogyakarta

Bu Eli : Lo, kok kowé, Mbok? Takarani sapu tamuné. Wis suwé lehmu ngenteni?
Mbok Merta : Sampun, Ndara.
Bu Eli : Iki mau aku rak agi adus, Dikandhani nèk ana tamu. Takarani sapa, Dha slamet ta, Mbok Merta?
Mbok Merta : Injih, pangèstunipun Ndara sami saras kémawon, Ndara rak injih sami wilujeng ta
Bu Eli : Ya kaya ngéné iki, Mbok. Wah, ya kaya ngéné, Mbok Merta, ... supek banget omahku, Wis cilik ... gek barang-barangé kaya ngéné akèhé, Tempat tidhur lima waé sing bisa dipasang ming loro.
Mbok Merta : La punika, méja kursi kilèn punika njih namung dipun tumpuk.
Bu Eli : Ha ya kuwi! Mangka barang-barang saka Jakarta durung leka kabèh. Anu kok, Mbok,... takkon aja dikirim dhisik, sadurungé aku éntuk omah sing gedhé.
Mbok Merta : Injih, Ndara. Tenèh mangké dospundi yèn barang-barang dhateng, papan dereng wonten.
Bu Eli : La wong ndara kakung swargi ki remenané tetuku barang-barang ta, Mbok. Mangka dhèk semana ndara kakung Kuwi apa-apa ming kari aba. Barang-barang prasasat teka dhéwé.
Mbok Merta : O, injih, Ndara Reny kok boten kelingal punika, Ndara?
Bu Eli : Ah embuh iki mau! Sajaké kok latihan renang.
Mbok Merta : Renang punika menapa, Ndara?
Bu Eli : Renang ki ... nglangi.
Mbok Merta : O...!
Bu Eli : Aku ki jané rak selak sedhih manggon nèng kéné ki. Tumrap aku keciliken omah iki, senadyan aku ki ming batih loro karo anakku Reny. Ha iya ... terus piyé lèhmu nggolèkké omah, Mbok?