Kaca:Kridha Basa 3.pdf/40

Saka Wikisumber
Kaca iki wis dikorèksi


Galih : Inggih... Kak. Kula namung nalurèkaken adat ingkang sampun kelampahan.
Kak Prapta : Aja kuwatir, Wingi Kak Mabigus. Bapak Kepala Sekolah ngendika, manawa sekolahan arep maringi bantuan. Nanging gedhé ciliké buntuan Kak Mabigus ora ngendika lan Kak Prap uga Ora nyuwun priksa.

Saiki ngéné. Wahyu. blangko-iki dumen. Yèn uwis. Adhik-adhik. banjur padha ngisènana blangko iki apa mesthiné. Mung baé. bab tulisan tidak mengizinkan utawa mengizinkan, aja ana sing kocorèk dhisik. Mengko sing milih lan sing nyorèk karebèn wong tuwamu dhéwé. Nanging. yèn ora ana bab liya sing luwih wigati. beciké wong tuwamu suwimnén lilané. Kowé kabèh rak padha ngerti ta, pigunané berkémah?

Davat : Ngertos sanget. Kak. Antawisipun kangé nglatih cesang mandhirèng utawi berdikari. lan, ugi nglatih gesang sesarengan kaliyan tiyang sanès. gesang bermasyarakat.
Wahyu : Boten kawon. wigatosipun. inggih punika ngipuk-ipuk raos tresna dhateng sasami lan dhateng alam saisinipun; lan...
Alip : ...ugi mewahi kandeling iman lan takwa dhumateng Gusti Ingkang Akarya Jagat.
Badrun : Wah Alip, nyaut baé!
Alip : Nanging rak bener ta?
Kak Prapta : Bener, kowé kabèh pancèn bener. Mula, yèn ora kepeksa ana acara liya sing luwih wigati, kowé kabèh prayogané padha mèlua! Enya, blangko layang idin iki tumuli dumen!


B. Wangsulana kang patitis, nganggo basa krama!

  1. Bocah klas telu arep nganakaké apa?
  2. Persami kuwi cekakané tembung apa?
  3. Apa munpangaté berkémah?