Kaca iki durung katitiwaca
Tulisan sing tau kanggo ing bebrayan Jawa yaiku tulisan Pallawa,
tulisan Déwanagari, tulisan Jawa, tulisan Arab. sebanjuré tulisan Latin. Manut sing nganggit, susastra kuwi ana sing diarani susastra miji, ana sing diarani susastra para. Susastra diarani susastra miji yèn susastra kuwi genah sapa sing yasa utawa sing nganggit. Déné susastra diarani susastra para yèn susastra kuwi ora kasumurupan sapa sing yasa. Susastra para dianggep susastra yasané wong akèh, utawa yasan umum. Wong, sing yasané klebu ing -éwoné susastra, diarani pujangga. Manut nom-tuwané, kasusastran Jawa kapérang dadi telung werna, yaiku Kasusastran Jawa Kuna, Kasusastran Jawa Tengahan, lan Kasusastran Jawa Anyar.
1. Kasusastran Jawa Kuna... — tahun 1400 M)
Basane : Jawa Kina Puseré : Tanah Jawa Wêtan Moncèr-monceré : Jaman Kedhiri Tembangé : Kekawin
Sing klebu éwoné Kasusastran Jawa Kuna upamané: buku Ramayana, Mahabarata, Arjunawiwaha, Kresnayana, Bharatayudha, Wretasancaya, Negarakertagama, lan Sutasoma.
2. Kasusastran Jawa Tengahan (tahun 1400 M — tahun 1750 M) Basané : Jawa Tengahan sing nyedhaki Kuna, lan Jawa Tengahan sing nyedhaki Anyar Puseré : Jawa Wetan, Bali, lan Jawa Tengah Moncer-moncèré : Jaman Majapait Tembangé : Kidung
Sing klebu éwoné wohing kasusastran Jawa Tengahan, upamané; buku Tantu Panggelaran, Calon Arang, Tantri Kamandaka, Pararaton, lan Sri Tanjung.
3. Kasusastran Jawa Anyar (tahun 1750 — ) Basané : Jawa Anyar Puseré : Tanah Jawa Tengah
8