Kaca iki wis dikorèksi
Ketèk karo baya
Ketèk terus takon: “Lah sêemungguné aku gelem mèlu kowé, apa kira-kira aku ora mbok gawa mendelep.”
“Lah kenèng apa kowé kok ngomong ngono, Tèk. Apa ora precaya aku!”
“Ora, aku iki sakjané emoh teles, mulané aku takon ndisik.” Baya semaur: “Wis ta, aja wedi. Réné ndang medun njagong nang gegerku kéné. Aja wedi teles.”
Sakjané Ketèk ya rodok samar. Dèkné sing medun karo mangga-mara. Nanging sangking ngelihé, Ketèk terus njagong nang gegeré baya.
Baya terus nyemplung nang mbanyu.
Ndisik-ndisiké sembarang mlaku apik. Baya sing ngelangi ya alon-alon lan sikilé Ketèk ora teles blas.
Ketèk ngarep-arep bèn ndang tekan nggoné.
Dèkné mbatin; “Lah wis kawit mau kok durung tekan-tekan nggoné ya?”
