Kaca:Buku Meditasi.pdf/90

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi
Uga djumeneng Nikmating atiku; makarja tentrem, ajem, djendjem ing atiku, nganti ora butuh apa² maneh kadjaba Hjang Roh Sutji iki.
SENEN SADURUNGE RIJAJA PANTEKOSTAH.

Asta Dalem Sang Trimulja,
Anurunken Sih pepitu,
Kang ginadang mring Hjang Rama,
Ingkang asung pamitjara.

Hjang Roh Sutji iki kaja asta Dalem Hjang Rama kang maringake Sih akeh banget marang bangsa manungsa; luwih2 marang wong kang wis dibaptis; luwih maneh marang warga Konggregasi kang netepi pranatan² kanti setya-tuhu. Sri Jesus Pribadi wis kerep sagah: Bade ngutus Hjang Roh Sutji, iku amarga Sri Jesus wis mekrad menjang swarga, lan aku kabeh, kang wis kepengin nderek lan nulad Sri Jesus, butuh banget marang Hjang Roh Sutji.
Hjang Roh Sutji uga maringake sih kang mirunggan, j.i. pamitjara. Sebab apa ta, wong Katulik, Warga Konggregasi uga, sok isin lan tjlingus banget, nganti ora wani sesorah ing ngarepe wong akeh, ora wani mulang marang wong lija bab Sri Jesus, bab Trinidji Sutji? Njuwuna pamitjara.


SELASA SADURUNGE RIJAJA PANTEKOSTAH

Budi ulun njuwun padang,
Manah njuwun kang katresnan,
Badan ringkih njuwun rosa,
Kakijatna kang santosa.

Prajoga lan perlu banget — njuwun, tansaha njenjuwun, marang Hjang Roh Sutji, kang tjedak banget, kang dumunung ing atiku, jen aku kadunungan sih kasusantan. Apa aku ngandel

90