Kaca:Buku Meditasi.pdf/154

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi
Mulane aku wadjib mlaku, j.i. nglakoni Karsa Dalem, mbangun miturut, tresna. Ora kena tansah wegah bae! Lumakua!


18 OKTOBER.

No. 243. Katyasaning pangandel.

Gusti Jesus ngandika: ,,Sing sapa kanda marang gunung iki: ,,Ngadega lan njemplunga segara", jen ing sadjroning ati ora godjag-gadjeg, nanging ngandel, menawa bakal kelakon apa sing dadi kandane, mesti bakal keturutan".
Adja lali: kudu ngandel, j.i, menawa Gusti Allah iku Maha- Kuwasa, lan karsa nindakake kang daksuwun, jen iku mituru: Karsa Dalem.
Wong iku sok mung gelem ngandel marang sing tjotjog karo kesenengane dewe. Nanging, kesenenganku kerep ora tjotjog karo Karsa Dalem. Mulane aku durung ngandel tenan jen aku mung kepengin supaja Gusti karsa nuruti pepenginanku! Wania nampa Karsa Dalem !


19 OKTOBER.

No. 243. (teruse). Katyasaning sembahjangan.

Gusti Jesus uga ngandika: ,,Manawa kowe sembahjang apuranen jen kowe duwe panguneg-uneg marang wong lija, supaja Ramamu kang ana ing swarga, uga ngapura dosamu". Iku pada karo sembahjangane ,,Kangdjeng Rama", kang uga diwulangake dening Sri Jesus Pribadi: ,,Sakatahing lepat njuwun pangapunten Dalem, dene kawula inggih angapunten dateng sesami".
Apa iku uga daklakoni tenanan? Mangkelku, serikku, djengkelku, sengitku, apa bisa dak kalahake, supaja aku tresna marang wong lija, ngapura lupute wong lija kaja S. Kristus?

154