Kaca:Buku Meditasi.pdf/149

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi
6 OKTOBER.

No. 237. (teruse).

Delengen Gusti Jesus nitih belo kanti andap-asor. Delengen wong akeh iku kang ngluhurake Allah kalajan sarwa gembira ! Gusti Jesus rak wis makarja pangeram-eram akeh !

Rungokna wong² iku menjanji: Subagya Putraning Dawud! Lha, wong iku kabeh ora suwe maneh, bakal nguwuh-uwuh uga : Kapentanga!

Apa aku ora ngemperi wong iku? Ngluhurake Gusti ing gredja, nanging mentang Gusti serana dosaku! Sebab apa aku kurang mantep tresna? Amarga aku lali marang katresnan Dalem, pitulungan Dalem. Aku dewe, tanpa Sri Jesus, ora bisa apa².

7 OKTOBER.

Pista tasbeh.

Warga Konggregasi kabeh wadjib sembahjang tasbeh ing saben dinane, kanggo ngurmati Ibu Dewi Marijah.

Sadjroning pista tasbeh iki, prajoga dak pikir²:

  1. Apa aku sembahjang tasbeh ing saben dina?
  2. Apa aku sembahjang tasbeh kanti katresnan kang murub marang Ibu Dewi Marijah ?
  3. Apa aku uga nglimbang-nglimbang sadjrone sembahjang tasbeh?
  4. Apa tasbehku dak pigunakake tjara mirunggan, jen aku digoda ?
  5. Apa aku tansah nggawa lan nganggo tasbeh, uga wajah bengi²?
  6.  
Warga Konggregasi kang tresna karo Ibu Dewi Marijah, uga tresna karo tasbehe.

149