***
SAUL MERTOBAT
175
Wataké katoné paḍa baé karo wong-wong sing mbenturi watu Stéfanus: kamitegan lan mentalan ....
Nalika Stéfanus ambruk lan pegat njawa, Saul mèlu njuraki; ing batin bungah lan njukuraké, djenèh wong iku pratjaja marang Jésus Nasarani, lan wong panunggalané kuduné ija dipatrapi kaja mengkono uga ....
Nalika para imam paḍa nggolongaké rembug arep numpes sakèhé wong Kristen, Saul saguh njumbangaké tenagané ngréwangi numpes golongan anjar mau, lan djandjiné mau ditetepi temenan. Saul iku pantjèn wong temen lan antepan, jèn wis saguh, ora tau mbléndjani.
WIS kepara suwé Saul manggon ing Jerusalèm meguru marang golongané wong Farisi sing wis kalok kawasisané; sarak lan saréngaté agama Jahudi wis chatam kabèh uni lan isiné. Pangarep-arepé ing tembé bisaa dadi wong Farisi kajadéné guru-guruné, mursid lan ngibadah, mung tansah netepi apa sing wis kasebut ana ing angger-angger. Ing satemené Saul kepéngin dadi abdiné Allah, awit ḍasaring atine pantjèn sumujud marang Allah, lan ngabekti klawan gumolonging atiné. Enggoné masrahaké djiwa-ragané numpes golongan anjar mau mung tumudju marang kaluhurané Allah ....
Miturut panganggepé Saul, para rasul lan murid-muridé kabèh, dalah guruné pisan, jaiku Jésus Nasarani, iku kabèh paḍa njenjamah asmané Allah, dadi satruné Allah. Mulané wis pantes lan bener jèn wong-wong iku kudu dikuja-kuja lan didadèkake bebandan lan dipatèni. Saul saguh njirnakaké golongané wong-wong mau, ing saben wajah lan ing saenggon-enggon, nganti wong mau paḍa tumpes tapis tekan tjinḍilé abang.
Sedyané Saul sing mengkono iku ora mung kagawa saka bektine marang Allah ....
Pamurihé supaja bisaa oleh gandjaran katentreman tumrap batiné ḍéwé. Saul kena disebut wong pinter keblinger! Apa katentreman batin bisa digajuh sarana nindakaké pangroda-peksa? ....
KOTJAPA, ing dalan geḍé sing saka Jerusalèm nratas ara-ara samun andjog ing Damaskus, kuṭa-kradjané tanah Siria, ana pradjurit djaranan sabregada mlaku ngener menjang Damaskus. Sing nunggang djaran ing tengah Saul, tetinḍihe pradjurit, isih enom, tur kendel lan kebak kawanteran. Ing batin wis ngedjibaké jèn mulihé saka Damaskus bakal nggawa banḍangan lan bebandan wong Kristen, lanang lan wadon, paḍa diḍabjang menjang Jerusalèm kaladèkaké marang para imam. Polatané katon sumringah gambira, atiné tatag lan mantep, djalaran wis nganṭongi lajang pangwasa ngobrak-abrik padunungané satru .... Saul enggoné buḍal menjang Damaskus djalaran ngerti jèn para muridé Jésus Nasarani akèh sing paḍa ngungsi mrana. Wong-wong mau sing paḍa ditututi arep diḍabjang dadi bebandan menjang Jerusalèm. Panggawé sing utama iki bakal sumaos minangka kaluhurané Allah pepunḍèné, mengkono gagasané Saul.
KUṬA Damaskus dumunung ing sadjabané tanah Jahudi, adoh saka Jerusalèm, nanging ing kana uga wis akèh wong sing paḍa wanuh lan pratjaja marang Gusti Jésus lan paḍa dadi kagungané. Marga saka pangantjam-antjam lan panguja-ujané para imam, akèh wong Kristen ing Jerusalèm sing dipatèni, sing mrutjut saka tangané para imam paḍa ngungsi pating slebar menjang tanah mantja. Ora béda karo kaanan ing alam djembar: samangsa patamanan katempuh ing angin geḍé, akèh wit-witan sing rubuh, pang-pang sempal, gegoḍongan lan woh-wohan kabuntjang katut ing angin. Akèh wit-witan sing rusak, nanging ana ing ngendi tibané woh-wohan, ana ing kono widjiné ija bandjur ṭukul, bandjur nuwuhaké wit anjar sing ing tembé bakal metokaké woh, malah terkaḍang tibaning widji mau ana ing panggonan sing ora kanjana-njana .... Mengkono uga panguja-ujané para imam ing Jerusalèm tumrapé wong Kristen, ndjalari golongan anjar mau bujar sumebar mratani ing satanah kabèh, lan ana ing panggonan endi baé sing ditekani wong mau paḍa nggelaraké pangandikane Indjil. Kaja mengkono mula bukané ing Damaskus, senadjan kuṭané bangsa kapir, tinemu akèh wongé Jahudi sing paḍa mandjing pratjaja marang Gusti Jésus.
Kadadéjan sing mengkono mau ndjalari sangsaja wuwuh muntab nepsuné para imam ing Jerusalèm .... Kebeneran banget déné bisa olèh wong kaja Saul sing kena dipitaja ngrampungi gawé. Saul ambeké muntab enggoné ngantjam-antjam lan mematèni para muridé Gusti. Kuṭa-kuṭa ing wilajah kono diubres nganti tapis. Lan wekasané bandjur séba marang imam agung, njuwun lajang pangwasa menjang ing masdjid-masdjid Damaskus nggolèki sing paḍa ngungsi mrana. Tjiptaning atiné, wis mesti ora ana wong Kristen sidji baé sing bakal bisa mrutjut saka ing tangané.
Bareng wis olèh lajang pangwasa, Saul bandjur buḍal. Para pangarepé wong Jahudi lan para wong Farisi, jèn dituduhi lajang mau, wis mesṭi bakal paḍa ngréwangi Saul ngubres wong-wong sing mèlu dadi wargané golongan
