Kaca:Babad Saka Kitab Sutji.pdf/143

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi

***

GOLGOTA

143

O, wong busuk! Saiki udjarė keturutan, wong-wong mau paḍa ora duwé ratu temenan. Ratuning swarga lan bumi, Sang Mesih, kang wis rawuh nedya mitulungi wong-wong mau, paḍa disingkang-singkang lan ditjampahi, malah dipatrapi paukuman kajadené wong durdjana.

Malah saiki wis tekan waktuné wong-wong mau paḍa arep njédani Pandjenengané.

Wekasané Pilatus ḍawuh: „Wis gawanen, saliben ḍéwé!”

Gusti Jésus bandjur dipasrahaké marang wong golongan, supaja disalib. O, Pilatus ... bupati litjik! Djeneng Pilatus ing salawas-lawasé bakal tansah diunḍamana lan ditjampahi wong sadjagad.

GOLGOTA

GUSTI Jésus wiwit kaḍabjang manèh .... ndilir lakuné wong sing paḍa ngetutaké. Pradjurit Rum sabregada ngapit-apit tindaké Gusti Jésus supaja adja nganti dimunasika déning wong golongan. Panggeḍéné pradjurit apangkat panatus nunggang djaran ndjampangi lakuné arak-arakan. Ing saburiné katon wong sapanṭa manèh paḍa nggawa pantèk lantjip-lantjip karo ganḍèn. Wong iku sing paḍa kadjibah njalib marang Gusti Jésus.

Tindaké Gusti Jésus kambi manggul salibé pijambak. Iku wis dadi tjara: wong durdjana sing arep diukum salib, kudu manggul salibé ḍéwé saka ing kuṭa Jerusalèm turut dalan sing munggah ing pepunṭuk kang aran Patjumplungan, ing tembung Ibrani aran Golgota.

Gusti Jesus semuné rekasa banget enggoné manggul salib, katon mèjèk-mèjèk, seḍéla-seḍéla mèndel; sarirane sing mentas disapu lan digebagi, sing isih kuṭah rah, kaja-kaja ora kuat mbatjutaké tindak karo manggul salib sing tumumpang ana ing pamiḍangané ..

Sesawangan sing njeḍihaké.

DALAN sing ditindaki Gusti Jésus iku majat lan panas. Senadjan tindaké kèndel bola-bali, éwadéné digelak supaja mbatjut, nanging wekasané Gusti Jésus ambruk .... Wong-wong sing ana ing satjeḍaké paḍa busekan. Keprije rékané supaja bisa terus lakuné, apa kudu dipetjut, apa kudu diréwangi manggul salibé sing abot? Nanging sapa sing gelem nulungi wong ukuman? Kapinudjon nalika semono ana wong mentas saka pategalan liwat ing kono. Wong mau aran Simon, asalé saka Kiréné. Tanpa ditari wong mau bandjur diarad manggul salibé Gusti Jésus. Mangka Simon ora mbangkang, bandjur mlaku kambi manggul salib ana ing wingkingé Gusti Jésus.

Ing wingkingé manèh ana wong akeh paḍa nḍèrèkaké tindaké Gusti Jésus mengkono uga wong wadon kang paḍa ngaḍuh-aḍuh lan nangisi Pandjenengané. Wong-wong mau paḍa ora wentala ndeleng sangsarané Gusti Jésus, ora tegel ndeleng sarirané godrès rah. Saja trenjuh atiné djalaran paḍa kèlingan enggoné Gusti Jésus saben dinané mung tansah gawe betjik marang akèh.

Ing kono Gusti Jésus bandjur minger mirsani wong-wong wadon mau sarta ngandika: „Hé para anaké Jerusalém, adja paḍa nangisi Aku, nanging awakmu ḍéwé lan anak-anakmu iku paḍa tangisana!” .... Gusti Jésus isih kepareng mangandikani umat kagungané, senadjan sarirane pijambak kaebjukan ing sangsara. Pandjenengané kamiwelasen mirsani wong golongan mau, djalaran Pandjenengané wis mirsa ing sadurungé apa sing bakal kelakon ing sapengkeré. Wong-wong ing Jerusalém, sarehne paḍa nampik lan njédani Sang Mesih, bakal kataman ing paukuman kang luwih déning nggegirisi! ....Iku kang ndjalari Gusti Jésus nganti kewijos pangandikané: „Nanging awakmu ḍéwé lan anak-anakmu iku paḍa tangisana.”

Tindaké Gusti Jésus dibatjutaké, wajahé wis ngarepaké tengangé, panasé krasa saja sumelèt.

GOLGOTA! Patjumpungan! Salibé wis ditantjebake ing lemah. Gusti Jésus bandjur dilukari pangagemané; sarirané sing remek rempu diunggahaké ing kaju salib, asta lan sampéjané dipantèk ing kaju, temah rahé kumotos tiba ing lemah. Astané Gusti Jésus sing adaté diegaraké paring berkah, saiki bolong-bolong tatu dipantèk .... nahanaké lara kang banget! Nanging Gusti Jésus ora muntab dukane, lan ija ora kelair pasambaté ....

Gusti Jésus mung tansah ndedonga. Sing didongakaké dudu sarirané pijambak, nanging wong-wong sing ambek nijaja marang Pandjenengané, sing paḍa mojoki lan njampahi, para wong Jahudi, malah ndongakaké wong ing sadjagad kabèh. Djalaran karana dosané wong sadjagad Pandjenengané kedah nanḍang sangsara lan séda. Pandongané mengkéné: „Ḍuh Rama, tijang punika mugi sami Tuwan apunten, amargi boten sumerep ingkang dados pandamelipun.

ING nalika iku ana wong durdjana loro paḍa kasalib bareng karo Gusti Jésus, kang sidji keprenah ing tengen, sidjiné ing kiwa. Dadiné Gusti Jésus kang tanpa dosa, Ratuning djagad lan swarga, gumantung ing kaju salib awor karo wong durdjana ....

Panasing srengéngé kraos sumelèt ana ing