Bandha Titipan Anak Gadhuhan
[ 94 ]BANDHA TITIPAN ANAK GADHUHAN
C. Sri Hartuti
Ora kaya padatan, esuk iki Bu Ida rasane pengin cepet ninggalake wanci jam lima luwih telung, puluh lima menit. Rasa ati ora kepenak amarga mjebluk ndadekake kahanan ing datah Ngayogyakarta ora tentrem.
“Bayu..., tangi le! Sida budhal bareng Iba ora, cah bagus?” ngringkel ngeloni guling ing peturone. Rasa tresna kang gedhe ndadekake Bayu dadi bocah kang angel sratenane. Sanajan wis umur 12 taun, nanging apa-apa isih ladenan, Wiwit tangi turu tumekane mapan turu maneh, kabeh kebutuhane dicukupi dening, Ibune.
“Bayu ...?”
Ko raredihaki nai ri 4 h. Disingiirak kemul kang nggubet sikil putrane, ;
“Anaapata, Bu .?!” Baya wangsulan karo setengah mrengut.
“Lho, jare arep budhal sekolah bareng Ibu, Piye ta, Le? Mula, kudu mangkat rada esuk ngono ...!”
Karo ngelus sirah putra kesayangane mau, ora let suwe, Bu Ida ngadeg
Jam wis nuduhake wanci jam (558. Nalika Ba Ida arep njangkah tumuja kamar mandhi nyepakake banyu panas kanggo putrane, dumadakan
mangkono mau. Lagi arep jumangkah kamare putrane sing isih ming jero kamar, keprungu swara saka jaban omah. lindhu, lindhu ...?”
saka omahe dhewe-dhewe. dinyana-nyana bisa
SUMUNAR Antofgi Crita Cekak, 94 [ 95 ]kang nembe dirasakake lan dialami. Ana sing ngira yen Gunung Merapi njebluk. Ana upa kang ngira menawa ana bom mbledhos, lan liya-liyane. “Banyu, banyu, banyu munggah, ... sunami ...!” Dumadakan
dhewe-dhewe. pasrah lan mudhun saka motore, Pak Prapto lan Bu Ida minggir, leren ngedhemke pikir amarga isih kaget karo kahanan donya kang kaya-kaya lebur. Krasa ora ana swara, putra kesayangane Bu Ida lan Pak Prapto kaget, ni adan kaag re
Karo kebak rasa kuwatir lan bingung nyawang tangane tengen si
isih nggandheng putrane, Bu kla takon garwane. ika
“Lho ,Bu?”
Karo setengah kaget, semu ora percaya, uga kuwatir, Pak Prapto nyedhaki bojone sing wektu iku katon liwung, Ora maido, kahanan mangkono bisa ndadekake wong padha bingung lan ora isa mikir dawa.
“Bu, Bu, Bune, sadar!”
panik i ngungsi ing kiwa tengene papan iku padha mlayu ngrubung amarga kepengin E E a a a aa KN
“Bayu <. Bayu —. Bu Nanik;” ngono ature Pak Prapto sajak bingung arep crita marang tangga cedhake sing wektu kuwi uga ketemu ning JEC, ing semaput nggenah garwane, kok malah ngandhakake putrane. ili EN mangka Pak Pak kaa
“Oo, Iha trus pripun niki saenipun, Pak? Karo nelakake rasa kuwatir, Bu Nanik melu ngrumat Bu Ida kang weldu iku diturokake neng ngisor wit pinggir dalan.
KA aaa BI) KADA kad padanipun, mb
cepet-cepet, Pak Pario miyak rerubungane
gega NA KL Da pena kaga akan
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 95 [ 96 ]“Iho... sepedaku ...H"
Tambah bingung dheweke mangerteni yen sepedhane sing diparkir air penggalan rani wk Bing ballis gedhe maling TAn Lah Jeh BAEWÉ daya, Pak Prapio thenger-thenger kelangan motore. Pangajab arep cepet-cepet nggoleki putrane malah sepedhane ilang lan bojone uga durung, sadhar,
“Sabar .... Pak, sedaya wau sampun tinitah, Kita kedah saped nampi kahanan menika kanthi eklilas Tan lega Hla.” mangkono kandhane pawongan
Dheweke dadi kelingan kabeh lakon uripe 20 tahun kepungkur nalika pisanan ketemu lan nikah karo Ida, garwane. Wiwit nikah nganti wolung, taun suwene Pak Prapto ngenteni laire Bayu, anak siji-sijine, Pak Prapto lan Bu kla pancen rada telat kagungan putra. Laire Bayu dadi paringane Gusti kang paling aji Mula anggone ngrumat ngatiati banget Kepara Bayu dimanja. Apa kekarepane mesthi dituruti bapak ibune. Dene, sepedha kuwi durung suwe kis Dadi pakean ria Wa ambage ah pa jahagaa pean mung guru golongane sithik, Pak Prapto isih bisa nyisihake pajine kandhi pandha ni. Sapa Wtunge Bira saa kag a enake Aa pa kaya mangkono, kelangan anak lan bandha bebarengan,
Sawetara kuwi ing liya panggonan. Ing prapatan Gedhong Kuning,
katon tambah dhuwur nalika ana mobil polisi patroli keliling ngabarake menawa stunami iku ora ana lan mung isu. Bayu durung mingket saka panggonane, Lumrahe, bocah kang umure 12 talum lan sekolah ing tingkat SMP kudune wani takon kiwa tengene utawa njaluk pitulungan marang kiwa tengene. Ta an gale nng ganbeng ora Dana tam ladak apa apa yen ora disandhing wong tuwane, Dhidhikan ngono mau pancen salah mula ndadekake Bayu IN kah kawama mandhiri, kepara isih tansah myusahake wong tuwane.
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 96 [ 97 ]“Mas Bayu ...?!” Mangkono swara bocah cilik wadon nyeluk dheweke.
“Eh ... Dik Intan,” wangsulane Bayu karo bikut ngusap eluhe, Isin yen dimangerteni dening Intan, bocah dlik kang isih lungguh ana ing kelas loro SD,
Intan mono putrane Bu Nanik, tangga cedhake. Intan katon seneng ketemu dheweke. Bayu dadi kelingan sanadyan isih kelas loro SD, Ananging putrane Bu Nanik kuwi mau dadi kembang lambe lan kawentar ing kampunge menawa Intan bocah kang pinter, mandhiri, lan uga seneng mbiyantu wong wong tuwa lan tangga teparone, Bayu dadi mangerteni menawa apa sing wantune. Kedadeyan gempa iki dadi pelajaran kang becik tumrap dheweke supaya bisa urip mandhiri lan manut apa ngendikane Bapak Ibune.
“Mas Bayu, bareng mulih, yuk? Aku ngesti dalane kok?!” mangkono gempa isuk mau, Babar blas Intan ora duwe rasa wedi, apa maneh nangis,
“Eh... iya, Dhik, Nuwun,” wangsulane Bayu karo ngadeg njejeri Intan, Bocah loro mau banjur mlaku bareng, Bayu seneng ketemu Intan, tanggane. Upama ora, mesthi wae dheweke isih klekaran neng ngarep toko karo bingung,
Sanadyan jangkahe, ananging sorot mripate wis rasa kuwatire. Malah katon manteb langkahe. Tang
“Bayu... Intan ...!”
Krungu ana swara ngundang jenenge, bocah loro mlayu nyedhaki swara mau lan ambyur ana ing pangkone wong tuwane dhewe-dhewe.
“Matur nuwun, Dhik Intan <,” lirih swarane Bayu nelakake rasa syukure. Pak Prapto, Bu Tutik, Bu Nanik, lan garwane padha mesem nggumun karo tumindake Bayu kang ora kaya padatane.
Gempa sing ora nganti samenit isuk mau kasunyatan bisa ngrubah karo kandhane pawongan sing nyedhaki dheweke mau. Kabeh pancen wis tinitah. Saupama kudu kelangan putra siji-sijine, Pak Prapto lan Bu Ida wis Kluwarpane Bu Ida. Mula, isih diparingi kapercayan momong lan gulawenthah putra kinasihe, Nasib manungsa pancen wis pinaris, Mula kudu bisa nampa apa sing wis dadi takdire, Bandha amung titipan lan anak gadhuhan.
pi
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 97