Mlotrok
[ 26 ]Mlotrok
Alfi Syifa Darmastuti
TI
SMAN 1 Tawangsari metu saka kelase. Ana sing jajan, gojegan, lan ana uga sing nggarap tugas ing sajroning kelas. Sinta katon karo Titi lagi jagongan sinambi ngentekke jajanane ing kantin. “Sin, piye anggonmu pentas ing Ramayana Prambanan?” pi- takone Titi marang Sinta. “Wah, aku isin buanget, kowe ngerti dhewe aku didhapuk dadi Sinta, ta? Wektu kuwi ora bakal daklalekake.”
wak
Ramayana Prambanan dadi papan kanggo Sinta mupuk ketrampilane. Dadi, saben-saben wulan Purnama, Sinta mesthi melu njoged ing Prambanan. Rong minggu kepungkur, ing wengi purnama, Sinta njoged ing Ramayana. Ing wengi kuwi Pentas Ramayana katon rame pengunjung. Sinta didhapuk pelatih tarine dadi peran Sinta pasangane Rama.
“Sin, kowe saiki dadi Sinta!” parentahe Bu Ati sing lagi mbagi peran ing dina kuwi.
“mesih, Bu,” Sinta mangsuli kanthi bungah.
Sinta sing mbangirirunge lan bangkekanenawon kemitnam- bahianggone njoged samsoyo nengsemake. Nalika dandan Sinta kelingan menawa dheweke lali ora nggawa tali sabuk, mula dhe- wek enembung marang Bu Bo.
“Bu, kula badhe ngampil tali,” panjaluke Sinta kanthi swara sing alus. Bu Bo banjurmenehi tali marang Sinta sing ndhingkluk sajak isin lali ora nggawa tali.
me 26 [ 27 ]
“Maturnuwun, Bu,” wangsulane Sinta kanthi mbungkukke awake amarga arep ngliwati ngarepane Bu Bo. Bu Bo mung mesem,
Sinta dandan bareng karo penari liyane. Nalika naleni jarik nganggo tali sabuk sing diparingake Bu Bo, Sinta wis rumangsa menawa talenane kenceng. Amarga sinambi jagongan karo kan- cane, samparan sing digawe bola-bali ucul. Samparan yaiku wiru jarik singdipawe tlengser lemah lan dhawa, mula prelu ati-ati nganggone supaya ora nyrimpeti. Nganti ping lima Sinta anggone menerkejarike supaya kepenak dianggo. Njupuk mekak lan ilate, di temiti kanthi rapi. Jamang dinggo pas ing sirahe. Wusanane dandan awak wis rampung.
Saiki Sinta njupuk potlot alis lan nggaris alise alon-alon su- paya bisa mratandhake watake Dewi Sinta ing panggung Rama- yana. Dandan rai uga wis rampung. Saiki Sinta kari nunggu wektu pentas. Sinambi nunggu, Sinta jagongan karo paraga Trijata, yaiku Sari.
“Sin, alis mu apik,” kandhane Sari.
“Terima kasih, matumuwun, arigato, hehehe,” Sinta mesem
“Wo jan kowe kuwi lebay tenan, ”sauté Sari.
“Orapopo ben PD sithik, wangsulane Sinta ora gelem kalah.
“Yohlah, wis gek ndang latiyan maneh ndak salah mengko, ora sida PD malah isin”
“Inggih ndoro Sari,” Sinta munji Sari, ananging Sari mung mesem.
Wong loro kuwi wis padhalatiyan kanthi temenanan supaya bisa manggung nengsemake penonton. Ing Panggung Ramayana, penontone ora mung saka Indonesia, ananging uga pengunjung saka manca kayata saka Jepang, Belanda, Inggris, lan Prancis. Pen- tas ing Panggung Ramayana nampilakerong jinis crita, yaiku Epi- sode lan Fullstory.
Episode iku butuh wektu patang wengi kanggo ngrampunga- kedalancritane. Kaperang dadi wengi kepisan kanthi lakon Sinta Ilang”, wengi kepindo “Anoman Obong', wengi ketelu “Kumba- karnogugur', lan wengi kepapat "Sinta geni . Dene Fullstory mung
a A [ 28 ]
sewengi kanggo ngrampungake crita saka kerajaan Manthili ngan- ti pungkasan yaiku patemoning Sinta lan Rama.
Crita Ramayana sing wis moncer marakake pentas ora tau sepi penonton. Dina kuwi Sinta begja entuk peran “Sinta . Dene Sukma pasangane njoged, uga wis siap anggone pentas.
Dinaikilakone'Sinta Geni'. Critane Sinta sing diculik” Rah- wana wis kasil bali lan ketemu “Rama ananging “Rama isih ora percaya menawa “Sinta” isih prawan nalika digawa dening Rah- wana. Kanggo mbuktekake menawa Sinta isih 'suci', mula Sinta” wani mlebu geni ing sak ngarepe” Rama kanggo mbuktekake me- nawa awake isih 'suci' . Kanthi idin palilah saka “Dewa Agni”, “Sinta! ora kobong.
Pentas wis kawiwitan. Saiki gilirane Sinta lan Sukma njoged. Tabuhan trisik Sukma wis ing panggung njoged karo kethek-ke- thek. Nalika tabuhan trisik kepindo Sinta metu karo putri-putri argosoka. Swasama isih khitmat kairing tetabuhan sing neng- semake. Sinta marani Sukma nyritake 'Sinta' ketemu Rama kan- thi sembahanjjengkeng lan nyedhaki karo jumangkah sikil bareng. Nanging, samparane Sinta kepidak Sukma. Sinta krasa ana sing owah saka panganggonelan saya kendho. Kringete Sinta samsoyo akeh, dene olehe njoged saya ora konsentrasi. Raine dadi abang ngatonke nek ana singora pener saka panganggone. Sukma sing ana cedhake Sinta nuli takon.
“Sin, eneng apa?” pitakon Sukma
“Ehmmm.....,” Sinta isih durung wani omong lan sajak ora krungu omongane Sukma.
“Sin, Sinta eneng apa je?” Sukma rada banter lan Sinta wis abang raine
“Cilaka, samparanku kepidak!” batin atine Sinta.
“Sruuwut” Jarik sing dinggo Sinta dumadakan mlotrok. Ora ana awer-awer sing nutupi sikile.
KAN
“Mangkono kuwi Ti, critanejarikku mlotrok. Aku isin tenan,” kandhane Sinta
ma 28 [ 29 ]
“Wis lah ayo, Sin, mlebu kelas. Pak Indrat rawuh. Aku rung, nggarap PReje!” Titi nggeret Sinta menyang kelas. “Woalah, Titi ki jan !” Sinta gedhek- gedhek.
KA
ma 99)