Kaca iki wis dikorèksi
Wateké kancil
Puluté terus leté dina diéntra lan dipasang nang kayu kaya manungsa kaé. Dikèki sirah, tangan, sikil lan dinggoni topi. Sakbaré terus diencepké nang tengah-tengahé kebon sing ditanduri timun.
Soréné kancil teka arep mangan timun. Kancil alon-alon mlebu nang kebon sing ditanduri timun karo pak Sakiran. Dèkné kagèt weruh wong malang kerik nang tengah-tengané kebon. Kancil mikir: “Luh, wis surup ngéné kok sing nduwé kebon durung mulih, ya.” Nanging kaniyil sangking ngelihé dèkné nékat njajal ngepèk timun siji terus dipangan.
