Markus 9, 10
66
tengahé murid-muridé. Dèkné ngrangkul botyahé karo ngomong: 37“Wong sing nampani botyah kaya ngéné iki ing jenengku, wong kuwi nampani Aku. Lan menèh, wong sing nampani Aku kuwi ora namung nampani Aku déwé, ora, nanging uga nampani sing ngongkon Aku.”
38Rasul Yohanes ngomong marang Gusti Yésus: “Gusti, awaké déwé weruh ènèng wong ngetokké demit nganggo jenengmu. Nanging wong iku dudu tunggalé awaké déwé, mulané awaké déwé ya menging wongé.”
39Nanging Gusti Yésus semaur: “Aja, wongé aja mbok penging. Awit ora ènèng wong sing saiki nganggokké jenengku kanggo nindakké mujijat terus sésuké wongé ngèlèk-èlèkké Aku. 40Awit sapa sing ora nglawan awaké déwé mesti ya ngrujuki awaké déwé. 41Tenan, ngandela ta! Sapa sing ngekèki ngombé marang kowé jalaran wongé ngerti nèk kowé kuwi muridé Kristus, wong kuwi mesti bakal éntuk upahé sangka Gusti Allah.”
42Gusti Yésus terus ngomong ngéné: “Sapa sing marakké wong sing enom ing pengandel ninggal dalanku, wong kuwi luwung dibanduli watu gilingan waé guluné, terus dityemplungké nang segara. 43Nèk tanganmu marakké kowé nglakoni ala, diketok waé. Luwung kowé mlebu urip langgeng karo tangan siji, tenimbang tanganmu genep loro, nanging kowé mlebu nang neraka, nang geni sing ora bisa mati. 44(Nang neraka uleré ora mati lan geniné murup terus.) 45Nèk sikilmu marakké kowé mlaku nang dalan ala, diketok waé. Luwung kowé mlebu urip langgeng karo sikil siji, tenimbang sikilé genep loro, nanging dibuwang nang neraka. 46(Nang neraka uleré ora mati lan geniné murup terus.) 47Nèk mripatmu marakké kowé nglakoni ala, dityepol waé. Luwung mlebu Kratoné Gusti Allah karo mripat siji, tenimbang mripatmu genep loro, nanging dityemplungké nang neraka. 48Nang neraka kuwi kowé bakal ngalami sangsara gedé slawasé.
49“Saben wong kudu dijajal pengandelé supaya ora luntur. Kuwi kenèng dipadakké karo nèk nguyahi kaé, supaya awèt.
50“Uyah kuwi kanggo gawé tenan. Nanging nèk uyahé ilang asiné, ora ènèng apa-apa menèh sing kenèng dienggo ngasinké?
“Mulané, kowé kuwi kudu kaya wong sing wis diuyahi. Pada urip bebarengan sing rukun.”
10 1Gusti Yésus lunga sangka panggonan kono terus budal nang Yudéa, terus ngabrah laut Yordan. Wong pirang-pirang pada nglumpuk ngrubung Dèkné, mulané kaya lumrahé, wong-wong terus diwulangi bab Gusti Allah.
2Terus ènèng wong Farisi pada teka arep ngenèng Gusti Yésus nganggo pitakonan. Wong Farisi mau takon ngéné: “Apa wong lanang éntuk megat bojoné?”
3Gusti Yésus semaur: “Lah wèté nabi Moses mulangi kepriyé?”
4“Entuk, janji wong lanangé gelem nulis layang pegat terus dikèkké sing wédok.”
5Gusti Yésus terus ngomong: “Nabi Moses nggawé pernatan ngono kuwi jalaran sangka wangkoté atimu. 6Nanging kawit mbiyèné Gusti Allah nggawé wong lanang lan wong wédok. 7Mulané wong lanang kuwi bakal ninggal bapa-biyungé lan dadi siji karo bojoné. 8Ora wong loro menèh, nanging wong loro kuwi wis dadi siji. 9Dadiné, apa sing wis digatukké karo Gusti Allah, manungsa ora kenèng misah.”
10Dongé wis nang omah menèh, murid-muridé terus takon marang Gusti Yésus bab pegatan mau.
11Gusti Yésus mulangi ngéné: “Nèk wong lanang
