lan nganggo patimu Kowé wis nebus manungsa
sangka saben taler, saben basa,
saben negara lan bangsa, kanggo Gusti Allah.
Wong-wong mau mbok dadèkké turun-turunané ratu,
dadi imam-imam sing ngladèni Gusti Allah,
sing uga bakal nyekel pangwasa nang bumi.”
11Aku terus weruh lan krungu swarané mulékat sing èwon-èwon okèhé. Pada ngadek ngubengi damparé, kauripan papat lan para pinituwa. 12Para mulékat mau pada ngomong nganggo swara banter, tembungé:
“Tyempé sing wis dibelèh pantes nampa pangwasa,
kasugihan, kaweruh lan kekuwatan,
kahurmatan, kaluhuran lan pamuji.”
13Aku terus krungu sakkèhé kauripan sing nang swarga lan nang bumi lan uga sing nang sak ngisoré bumi lan nang segara, pantyèn sak ènèngé urip kabèh pada singi, tembungé:
“Kaluhuran lan pamuji
marang sing njagong nang dampar
lan marang Tyempéné,
kahurmatan lan kekuwatan slawas-lawasé.”
14Lah kauripan papat mau terus pada semaur: “Amèn.” Para pinituwa terus pada sujut lan memuji.
6 1Aku terus weruh Tyempéné nglèntèk ségel siji sangka ségel sing pitu. Aku krungu tembungé kauripan papat mau sing nomer siji ngomong nganggo swara kaya gluduk: “Réné!” 2Aku terus ngematké lan weruh jaran putih. Sing numpak jarané nyekel panah lan dienggoni makuta kamenangan, terus maju kaya wong sing menang perang.
3Tyempéné terus nglèntèk ségel sing nomer loro lan aku krungu kauripan sing nomer loro ngomong: “Hayuk!” 4Terus ènèng jaran liyané maju, rupané abang mbranang. Sing numpak jarané éntuk pangwasa mbuwang katentreman sing nang bumi, supaya wong-wong pada matèni sakpada-pada. Mulané wongé éntuk pedang gedé.
5Tyempéné terus nglèntèk ségel sing nomer telu. Aku krungu kauripan nomer telu ngomong: “Hayuk!” Aku ngematké terus weruh jaran ireng, ditumpaki wong sing nyekel timbangan. 6Aku terus krungu kaya swara sangka tengah-tengahé kauripan papat mau, uniné: “Gandum sekilo kanggo bayaran sedina lan jagung telung kilo kanggo bayaran sedina. Nanging aja ngrusak wit-wit olèf lan wit-wit dreif.”
7Tyempéné terus nglèntèk ségel sing nomer papat lan aku krungu kauripan sing nomer papat ngomong: “Hayuk!” 8Aku terus weruh ènèng jaran rupané putyet ditumpaki wong sing jenengé Pati. Wongé dietutké karo kratoné Pati. Pati lan kratoné Pati pada éntuk pangwasa matèni seprapaté bumi nganggo pedang, kurang pangan, pernyakit lan kéwan galak. 9Kadung Tyempéné nglèntèk ségel sing nomer lima, aku weruh nang ngisoré altar nyawa-nyawané wong-wong sing wis dipatèni, jalaran pada nggelarké pituturé Gusti Allah. 10Nyawa-nyawa mau pada tyeluk-tyeluk nganggo swara banter, uniné: “Duh Kristus sing kwasa déwé, sing sutyi déwé lan sing temen déwé! Kudu ngentèni sepira menèh suwéné enggonmu ngrutu manungsa nang bumi, kanggo mbales enggoné pada matèni awaké déwé?” 11Nyawa-nyawa mau terus dikèki salin putih siji-siji lan diomongi, supaya pada lèrèn ndisik ngentèni genepé tyatyahé wong-wong sing tunggal penggawéan karo wong-wong kuwi lan sedulur-seduluré sing uga bakal pada dipatèni kaya wong-wong mau.
12Kadung Tyempéné nglèntèk ségel sing nomer nenem, aku terus krasa
