toemoeroen ndjoedjoeg negari, séba pangran dipatyanom.
Ḍawoehipoen hjang Ong Ga Lo Tja mring oeloen, Sinoewoen kinepoeng mangkin, miwah rama nanḍang tatoe, amoengsoeh Sa Po Tong djoelig, djimatipoen tjèngkrèng mandos.
Tjèngkrèng waoe kang ngenani rama tatoe, koela kinèn anoeloengi, nèng bètèng kinepoeng wakoel, aséba iboe roemijin, soepados iboe mangretos.
Noentoen koela mring negara kangdjeng iboe, anglebeti pasang-giri, wit ḍawoehé hjang poekoeloen, njénapatèni pradjoerit, ènggal noeloengi sang Katong."
Sang retna alon ngandika: „Aḍoeh Ting San poetramami, mapan sira binetjikan, marang goeroenira jekti, hjang Ong Ga Lo Tja asih, marang sira ḍoeh wong bagoes, apa sira walesna, kapinḍo kang gawé betjik, mangsa ana kang kaja hjang Ong Ga Lo Tja.”
Kotjapa waoe Sik Kim Ljan, poetri adi ajoe loewih, poetrané Djin Koe Wi kenja, ḍasar wasis njoelam njoengging, kinasih Sing Bo dèwi, winedjang sakèhing
