Kaca:Kridha Basa 3.pdf/37

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi
Narsih : Kowé rak ngerti Mbak Wulan, ta?
Bagya : Mbak Wulan généya?
Narsih : Mbak Wulan rampung kuliyahé, kabaré malah wis entuk gawéan tugas ana ing Puskesmas Kriyan.
Bagya : O, Mbak Wulan ki dhokter ta?
Narsih : Hee, dhokter gigi.
Bagya : Wah, seneng ya, Sih. Lagi lulus terus éntuk gawéan.
Narsih : Wong kuwi padha duwe beja dhéwé-dhéwé. Kaya Mbak Wulan kuwi, pinter tur beja.
Bagya : Bejané?
Narsih : Lha ya kuwi, lagi lulis wis terus éntuk gawéyan. Rak akèh ta, wong pinter ning ora beja. Golèk gawéan rana-rana ora tumuli éntuk.
Bagya : Lha yèn ngono kuwi terus piyé, Sih?
Narsih : Setiyar terus, nganti saéntuké. Sokur bagé ora njagakaké gawéan awèwèhing liyan.
Bagya : Karepmu piyé?
Narsih : Karepku, ora nyambutgawé mèlu wong liya, nanging berwiraswasta, aliyas mandhirèng pribadi.
Bagya : Cocog kuwi, Sih. Idham-idhamanku wiwit biyèn ya kaya sing kokandhakaké kuwi, berwiraswasta.
Narsih : Kuwi kabèh prekara bésuk, sing penting saiki sinau mempeng.
Bagya : Cocog, sinau mempeng satutugé. Ora pati-pati lèrèn yèn pikiran isih gaduk lan wong tuwa isih saguh ngragadi. Rak ya ngono ta, Sih.
Narsih : Kandhamu ora klèru.


IV. Sesorah atur pambagya sukuran ing pérangan kapisan apalna ana ing ngarep kelas!


32