Kabeh kedadeyan mau marakake Dina tambah judheg. Kuwi kabeh mau sing njalari Dina mutung lan nggeblas lunga saka ngomah numpak sepedha motor, ngebut. Wusana dhewekengalami kacilakan.
18 Agustus 2007. Ing rumah sakit, antaraning sadhar lan ora keprungu swarane Ibu kang nawani mangan Dina. Ora let suwe, Pak Edi teka tilik ngabari menawa ana sponsor kanggo kegiyatan pentas seni, lan sorene keprungu Nilam kang ora lila menawa aku lunga. Dheweke kepingin aku ngrungokake critane. Nanging, bengi iku, Dina ora ngerti kenapa kabeh waong padha nglumpuk. Dheweke wis ora krasa lara meneh awake, kabeh selang wis dilolosi saka awake. Dheweke krasa entheng, kaya neng awing-
awang.
Tanggal 19 Agustus 2007, ing sasana laya, bakdha dzuhur, langit mendhung. Dina sing nandhang kacilakan ora bisa ketulungan maneh. Kaya-kaya apa-apa kang digayuh wus muspra sakabehane. Nganti uripe uga ilang mbarengi aluming cayane kang gela marang dina-dinane. “ You'!| get nothing if you are not thanks to everything you have, even the smallest or the worst.” S'egarer tout, Precisementregretter......
Kinanti Octavian Alif, siswa SMAN 11,
Jalan: A.M. Sangaji no.50, Yogyakarta.
Lair 24 Oktober 1990. Alamat omah, Kromodangsan, Lumbungrejo, Tempel, Sleman, Yogyakarta. Telepon (0274) 7855263.
Hobi: maca, nonton filem.
