Kaca:Buku Meditasi.pdf/164

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi
aku njipati lelakon kabeh mau, aku bandjur ngerti jen kratoning Allah wis njedaki. Gusti ora tau mblendjani kasagahan Dalem, ora tau kurang Maha-Kuwasa Dalem.
Mulane Gusti ngandika: „Bumi lan langit bakal pada sirna, nanging sabdaku ora bakal sirna”. Gusti Jesus: tetep Maha-kuwasa, Maha-Tresna. Aku kudu pitaja banget iku, supaja adja wedi lan bingung!


10 NOPEMBER.

No. 262. Wektune rawuh Dalem Sang Kristus kang kapindo.

Wektu iki sing priksa mung Hjang Rama. Sanadjan Gusti Jesus wis metja akeh² bab wektu iki, ewasemono bab wektune dewe, djame, tahune, babar pisan ora diterangake. Mulane ora ana wong sing ngerti.
Lan uga ora perlu ana wong sing ngerti, amarga jen ngerti, bokmenawa bakal sembrana. Kaja wektune patiku uga babar pisan ora terang, kaja mengkono uga wektune rawuh Dalem S Kristus uga ora terang. Aku mung kudu ngandel, ngati-ati, sabar.


11 NOPEMBER

No. 263. Disijaga!

Terang banget pepeling Dalem iki. Meleka lan sembahjanga! Iki perlu banget, tansah perlu, luwih² djaman saiki!
Wong kang kalindih ing pakareman mangan minum lan kabutuhaning ngaurip, iku mesti suwe² sembrana, lali marang Sri Jesus lan katresnan Dalem, lali marang kabutuhane kang luwih djero, j.i. urip betjik, netepi dawuh Dalem, ngudi munggah swarga. Jen aku lali iku kabeh, bisa uga kelakon, menawa aku kelangan swarga. Aku, Warga Konggregasi, kang sumpah dadi Putraning Ibu Dewi Marijah!

164