Kaca:Buku Meditasi.pdf/145

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi
26 SEPTEMBER

No. 225. Wong Parisi lan djuru mupu beja.

Wong kang andap asor, mesti ora ngerti bab andap asore dewe. Mulane wong akeh: umuk, amarga kirane wis andap-asor, sebab sok² sembahjang upamane, sok sregep netepi kuwadjiban, sok mitulungi wong lija. Gusti Jesus ora rena marang wong umuk kaja para Parisi. Wong kang ngluhurake awake dewe, ora ngerti papane dewe, ora ngerti menawa dadi titah, menawa awake dewe wadjib tansah ngabdi Gusti, tansah netepi kuwadjiban. „Duh Allah mugi melasana kawula tijang dosa”. Ja, wong dosa tenan aku.


27 SEPTEMBER

No. 227. Gusti mberkahi botjah tjilik².

Gatekna Katresnan Dalem Sri Jesus marang botjah² tjilik. Sebab apa Gusti Jesus tresna tjara mirunggan marang botjah tjilik? Amarga pesadjane, andap-asore, blakane, pengandele. Mulane aku uga didawuhi lestari kaja botjah tjilik, j.i. lestari pesadja, andap-asor, blaka lan ngandel. Apa aku isih kaja ngono? Apa aku apese ngudi iku mau?


28 SEPTEMBER

No. 228. Djedjaka sugih.

Iki wiwitane timbalan ngestokake dawuh Dalem Gusti. Sing wis nindakake dawuh Dalem, mesti uga dipriksani Gusti kanti katresnan. Adja lali menawa djedjaka iki kepengin olen urip langgeng, lan njuwun priksa apa isih ana kurange. Mulane Gusti Jesus mangsuli: Jen kowe nedya sampurna — dolen kabeh barang darbekmu, lan mreneja meluwa Aku. Iki pokok:

145