Futsal Ngombe
[ 5 ]Futsal Ngombe
Dening Farieza Rahman
TG
Jenenge Hisbul putrane ustadSlamet, kelas siji sekolah neng SMA 1 Gamping. Dheweke duwe kesenengan main futsal karo kanca-kancane. Awan kuwi Hisbul gawejanjian karo kanca-kan- cane arep latiyan futsal engko bengi, amarga bubar ujian kanggo nyegerake pikiran maneh lan kanggo seneng-seneng ngepasi ma- lem minggu. Maine futsal ana ing cedhak Mandala Krida. Isih ana wektu longgar, mula dheweke bali sekolah banjur turu dhisik te- kanmeh magrib, banjur dheweke adus lan siap-siap. Sawise sholat isya' Hisbul pamit karo bapakne arep futsal karo kanca-kancane,
“Pak, kula kalih kanca-kanca badhe latiyan futsal wonten ing celak Mandala Krida,” pamite Hisbul marang bapake.
“Ya, ngati-ati wae, Le. Nekwis rampung gek bali wae,” ngen- dhikane Bapak.
“Injih, Pak, mangke kinten-kinten kulo wangsul jam sedasa dalu. Badhenyewa lapangane sedasa ewu, Pak,” Hisbul sumaur.
“Ya, iki duite, aja dianggoliyane, ya,” ujare Bapak karo ma- ringke dhuwit.
“Matur nuwun, njih Pak,” wangsulane Hisbul karo nampa dhuwite.
Hisbul mangkat dhewekan amarga kancane ora isa bareng. Wektu kuwi jam setengah sanga bengi. Amarga maine jam sanga, dheweke mangkate alon-alon sinambi ngrasake hawa wengi kang rada mendhung. Angin wengi kang adem ora nyurutake semangate Hisbul kanggo latiyan fufsal. Lampu-lampu ing pinggir dalan ma- dhangi dalane Hisbul.
min [ 6 ]
“Penak tenen hawa wengi iki. Adhem tur marakke segering awak,” grenengane sinambi nunggangi Yamaha Virion abang, Neng dalan Hisbul ora mandheg nyanyi, kabeh lagu sing disenengi direngeng-rengengke. Sinambi numpak montor, Hisbul uga sms- an karo pacare, pamit menawa arep main futsal.
Jebule Hisbul teka dhisik dhewe tinimbang kanca-kancane, Oraletsuwe kanca-kancane banjur pada teka uga ing panggonan
futsal. Rasane seneng lan lega amarga bisa nyegerake pakiran. Dhek awan mau lagi wae bubar ujian semesteran kenaikan kelas. Hisbul an kanca-kancane padha kringeten. Ora krasa wis meh rong jam anggone futsal, banjur pada ganti klambi. Rampung futsal Hisbul krasa kesel banget. Pas arep bali dhe- weke kelingan yen kancane ngajak ulang taunan. Jebul acarane uwi ora ana ing omahe kancane malah ana ing café.
“Wah panganane bakal enak-enakiki, mantep tenan barkesel futsal banjur mangan enak-enak,” bayangane Hisbul rada nglam- Tang.
Nanging, kedadeyane ora padha karo seng dibayangke His- bul. Kancane mau malah tuku “wedang galak” utawa omben-om- ben pirang-pirang, botol. Sajane Hisbul ora gelem lan wis nolak tenanan nanging kancane kuwi malah meksa lan nyekoki Hisbul nganti “wedhang galake” entek. Hisbul banjurmabuk lan ora eling yen wisjanji karo bapake arep langsung bali bar saka latiyan futsal. Awake Hisbullan kanca-kancane banjurpada lemes nanging mek- sa bali numpak motor. Ning dalan Hisbul meh wae nabrak motor amarga dheweke mabuk banget.
Hisbul mandheg neng angkringan dhisik ing cedhak omahhe, amarga nek langsung bali dheweke mesti konangan Bapakne.
“Mas, jeruk anget setunggal,” panjaluke Hisbul karo bakul angkringan.
“Nggeh, Mas. Lho, Mas iiki putrane Pak Slamet, ta?” pitakone bakul angkringan.
“mjih, Mas. Kula putrane Pak Slamet,” saure Hisbul.
Bakul angkringan kuwi ngerti nek Hisbul bubar mabuk amer- ga omongane ora lancar lan matane abang semu ngantuk.
mbe [ 7 ]
“Saking pundi, Mas?” takone alus marang Hisbul.
“Bar futsal iki mau,” saure Hisbul rada sengol.
Sawise rampung le ngombe jeruk anget lan mbayar, banjur Hisbul bali neng omahe. Wengi kuwi wis jam sewelas. Hisbul ora rumangsa menawa wis telat sajam janjine karo bapake. Neng omah, bapake wis ketir ketirngenteni Hisbul mulih. Hp-ne Hisbul ora aktif. Tekan omah, Hisbul mlebu lan langsung dicegat bapake. “Ora bali esuk sisan, Le?” pitakone bapake karo kereng. “Nyuwun pangapunten, Pak. Kula lan kanca-kanca wau fut- sale kaleh jam amargi lajeng tumut turnamen, kula kesupen nga- bari, Bapak,” ature Hisbul gawe alasan. “Tumamen futsal apa turnamen mendem, Le?” pitakone ba- pake luwih mbengok. “Turnamen futsal kok ora mambu kringet, malah mambu om- ben-omben!” “Lhaniki wau nyambut klambi kanca kula. Keleresan klambi kula teles sanget banjur kula ngampil klambinipun Rudi, Pak.” Hisbul sumaurlan wangsulane saya ora memper karo kasunyatan sing diadhepi bapake. “Lha kok klambine kancamu mambu alkohol, kowe mabuk bareng, ya!” “Mboten, Pak. Keleresan parfume rencang kula ambete ka- dos alkohol,” wangsulane Hisbul sakecekele. Dheweke wis ora bisa mikir waras maneh amarga wis kadhung mabuk “berat”.
Krungu wangsulane Hisbul sing saya nasarmau, bapakesaya duka lan ngerteni menawa Hisbul mabuk “berat”.
“Wah, dhasar bocah kurang ajar. Pamite futsal malah ngom- be minuman keras,” getake bapake Hisbul karo saya duka.
Sakal Pak Slamet nggeret Hisbul, “Ayo, saiki melu neng ka-
4
mar mandi