reginipun langkung mirah tinimbang tumbas piyambak utawi eceran.
Lampahing pikir pancenipun prasaja sanget. Sadaya warga bebrayan, punapa ing dhusun, ing kitha punapa ing sekolahan, saten dintenipun temtu betah barang warni-warni, Punapa lisah patra, lisah klentik, gendhis pasir, sabun, sarem lan taksih kathah malih, Menawi bebrayan ing sekolahan mbetahaken buku, potlot, setip, garisan, lan sanes-sanesipun.
Sanajan kaotipun namung sekedhik, setengah utawi serupiyah, perlu sanget dipun-ajeni. ”Sedikit-sedikit bisa menjadi bukit.” Nglempakipun setaun dados kathah.
Miturut katranganipun Jawatan Koperasi, ing Indonesia kathah koperasinipun. Nanging ingkang kathah gesang boten pejah boten. Kabaripun boten sekedhik. pengurusipun ingkang nyleweng. Warganipun koperasi ugi boten sekedhik ingkang ngemplang, boten purun nyaur sambutanipun, Dados menawi makaten niyatipun namung ngedegaken perkumpulan korupsi, plang-kinemplang lan weng-nyleweng.
Kula kengetan nalika taun 1956. Kula cobi-cobi badhe ngedegaken koperasi ing Kecamatan Lendah. Lendah punika celak Brosot Ngayojakarta.
Nalika kula nerangaken bab koperasi, wangsulanipun wakilipun rakyat ing dhusun makaten :
“Nuwun sewu pak, Manawi koperasi, trimah mopo, trimah boten kemawon. Sampun kapok. Amargi sampun kaping 23 kita dipun-jak ngedegaken koperasi, Nanging tansah mawut kemawon. Amargi pawitanipun wongsal-wangsul dipun keprasi utawi dipun korupsi pengurusipun, Wiwit jaman Landi, Jepang lan jaman merdika punika sami kemawon. Dipun keprasi, nuwun sewu tegesipun dipun korupsi.”
Manawi koperasi ing negari-negari sanes saged dados sumbering kemakmuran rakyat, kula boten pitados manawi koperasi boten saged gesang ing bebrayan kita. Kula boten pitados manawi cacahing tiyang jujur ing Indonesia kawon tinimbang cacahing tiyang ingkang boten jujur. Kangge bukti putra-putra panjenengan ing SD Sukamaju punika.
Tigang taun urut-urutan tansah dados juara koperasi SD sa-Banyumas. Kinten kula boten namung saking sawabipun nami
