ora kedhep-kedhep.
Bengkel kang maune peteng dadi padhang njingglang. Saking bungahe nganti ana sing mbrebes mili, netesake eluh. Ana sing jengkeng matur nuwun marang Gusti Allah kang Maha Agung.
Edison lan sawetara mitrane isih kuwatir apa mesine listrik bisa mlaku terus lan lampune bisa murub suwe. Ditunggu terus, sa-jam, rong jam, 4 jam, 5 jam. Mesine tetep mlaku, lampune tetep murub Ora kedhep-kedhep. Saking bungahe, Ora bisa ngampet rasaning ati. Wong-wong padha jingklak-jingklak, rangkul-rangkulan.
Bengi iku Edison karo pembantu-pembantune ora ana sing mulih. Kabeh padha melek terus, nunggoni "jabang bayi" kang lagi miyos lan mencorong mau. Lampu listrik kang kapisan bisa murub nganti 45 jam.
Edison dalah pembantu-pembantune gedhe atine.
Yen lampu kang sepisanan murub. 45 jam, mesthine bisa gawe sing bisa murub 100 jam utawa sing luwih suwe maneh. Edison saya sengkut olehe nyambut gawe ing bengkel. Ora kena dikandhakake sapa-sapa dhisik, ora kena bocor, sadurunge luwih sampurna.
Nalika tanggal 20 Desember 1879, dadi suwene lampu kang kapisan murub wis rong sasi, Edison lagi wani ngundang wartawan koran New. York Herald. Diaturi mriksani urubing lampu anyar, yaiku lampu listrik kang ditemokake dening Thomas Alva Edison ing Menlo Park.
Bareng esuke dicritakake ing koran New York Herald, rakyat Amerika geger. Gumun, akeh kang ora pracaya. Bengine tanggal 21 lan 22, atusan wong kang padha mbanjiri Menlo Park, bengkele Edison.
Tamu-tamu atusan mau diaturi kondur, diaturi sabar dhisik. Diumumake yen bengi malem tahun baru 1880, Edison arep nganakake pameran lampu listrik sing luwih gedhe.
Tanggal 31 Desember 1879, Edison lan pembantu-pembantune nganakake pista Tahun Baru ing Menlo Park, kang durung tau dialami ing Amerika. Tamune nganti 3.000 luwih, saka New York lan kutha-kutha sakubenge Menlo Park.
Sepur pungkasan kang nggawa tamu ewon saka New York tekan ing stasiyun wis wayah peteng, Wektu iku mbarengi anggone Edison nglakokake mesine listrik kang gedhe lan ngurubake lampu-
