kaya wong selapanan. Regeng nganti tekan banpun esuk,
“Wah, ana uwong kok ora kaya Gatot” mangkono celathune sawenehing mitrane,
“Kepriye, ta?”
“Kepriye? Wang kaya Gatot kuwi rak kena kaewokake ladak 'kawarisan ngono kae. Nek kewane ngono kucing,”
Wong-wong liyane padha ketarik dene pawe sanepa kok kucing, dudu kewan liyane kayata kebo, wedhus, utawa jaran.
“Kowe kuwi aja aneh-aneh, ta Gawe sanepa kok kucing. Mbok wedhus mangan tandur ngono, apa kebo nusu gudel” sumambunge kanca
“O, kuwi sanepa lumrah, Angger wong wis padha ngarti. Coba bagya | nagiha Kawa kak wi ngati karing kal baa sia darung werh “Wis, aja nggladrah, Rak ya kucing kewan kuwi ta? Dudu kucing
“Yen asu, ana dirine si Arepa diingoni nganggo iwak kaemesthi golek kotoran” Wa eangan
Ereng kanan nah
“Apasing matane plorak-plorok nek bengi kuwi?”
“Sangsaya dudu.”
“Ya embuh yen ngono, Wis ndhang terangna!”
“Ngene ya. Kucing kae yen dikepleki piye?”
“Wis, kowe ki aja ketenta sing main bae, Mau kandha dudu kertu, saiki kandha ngono,”
ya mlumah, yen ya “Rak ora niteni ta, Ngandel aku, Nek kucing kertu aku percaya.”
SUMUNAR Antologi Crisa Cekak, 27
