Kaca iki durung katitiwaca
Lungguhe jagongan dadi kaya ana rasa kang, ora kepenak amarga kahanan kang nembe wae rame, Pak Kunta banjur miwiti pangandikan.
“Dhik Pram, daksuwun supaya sabar dhisik.”
“nggih, Pak, Kula sendika dhawuh,” wangsulane Pramono karo mrenahake anggone sila.
nglangut. Nanging kabeh mau ira dirasa dening Bandhot amarga atine gela lan getun amarpa wirang,
SUMUNAR Antokgi Crita Cekak, 102
